اعضای این مدرسه بعد از طی یک دوره حدودا یکساله در صورت تمایل، به عضویت مستمر در میایند و به شکل گروهی و تعاملی با هم فعالیت می‌کنند. دستورکار اعضا، تولید روایتهای ساده و بی‌پرده و صمیمی از زندگی است. خانواده و هر قصه‌ای که مربوط به آدمها یا اثرات وضعی آن باشد در قصه‌های عکاسان ما خواهد گنجید. این روایت‌ها می تواند خانواده و یا یک عضو آن یا موضوعات اجتماعی (زلزله، سیل، جنگ، پیروزی‌ها، شکستها و بحرانهای اجتماعی و ...) پیرامون یا فراپیرامون‌شان در همه جای دنیا باشد. تولیدات ما شکل مناسبتی و رویکرد خبری ندارد. چون ما آژانس عکاسی نیستیم. اعضای راوی خود را مصمم میدانند فرهنگ مدیریت اجزاء کادر را با یک ریخت‌شناسی استاندارد و چشم‌نواز (متاثر از مکاتب عکاسی دنیا، بخصوص هانس لوکاس و وی‌آی‌فوتو با کارکرد قصه) و تکنیک‌های منحصر به این روایت، در روایتهای خود منظور کرده و در شکل تعلیم و پرورش عکاسان جدید، آنرا به شکل تخصصی نشر دهند.
البته که بدیهی و جالب است طی سالهای فعالیت مدرسه ما، بسیاری از مخاطبین ما، بدون آموزش هم توانسته‌اند ریخت‌شناسی و هندسه و مدیریت اجزاء ذهن و کادر عکس خود را ( در اغلب موارد بدون اینکه آگاهی از تکنیک داشته باشند) با این فرهنگ در ایران، تنظیم کنند که این هم از برکات بی منت و فعالیت‌های اعضای راوی‌فوتوز است.
توضیح:
اغلب سوالاتی از طرف مخاطبین طرح میشود که چرا ما مناسبتها، شکست و پیروزی‌های مردم را پوشش نمی‌دهیم. بدیهی است که اینجا خبرگزاری نیست. هرچند ممکن است در آثار اعضا، و در سنوات گوناگون، این رویکردها باشد که به مرور به شکل مجموعه در سایت، کتاب و اینستاگرام منتشر شده یا به فراخور حساسیت، مسائل امنیتی و ملاحظات ملی فعلا نشر آن را به صلاح ندانیم. در هر حال، امیدواریم که مخاطبینی که دنبال کننده آثار اعضای مدرسه هستند، این جنس تفکر و اندیشه‌مندی نسبت به دنیای قصه‌گویی را در کنار بقیه‌ی سلایق تصویری و بصری خود بپذیرند. گروه و مکتب فکری راوی‌فوتوز در حوزه روایتگری بسیار جوان و ناپخته است و حتما حمایت و توجه شما در روند بلوغ بیشتر آن موثر خواهد بود.
