به نظرم هر‌چند وقت یه بار آدما باید یه تایمی رو بذارن واسه خودشون؛ منظورم اینه که یه وقتی بذارن از همه چی دور باشن، از شلوغی، از کار، از استرس، از فکر، از هر چی که توش غرق شدیم و خودمون رو فراموش کردیم؛
شاید یکی نظرش اینجوری نباشه البته، واسم قابل احترامه نظرش و شایدم فکرش درست باشه.
اما من که اینجوری برام بهتر بود و یکم خاصیت مفید بودن بهم دست داد.
از خودم شروع میکنم و بدیام بگم که یه وقت خاطر کسی مخدوش نکنم.
اینقدر واسه نشدن‌ها و نکردن‌ها این داستانا واسه خودم بهونه داشتم که به راحتی هر کسی رو هم قانع میکردم. گاهث وقتاش واقعا با دلیل و منطقی بود و گاهی وقتاش بی دلیل و فقط بهانه.
گاهی وقتا هم یه ذره احساس قاطیش میکردم و از کسی دلخور بودم یا راحت بگم حس خوبی بش نداشتم و باهاش حال نمیکردم واسه خودم بتی میساختم و هر روز جلا بهش میدادم و خوش برام کم و کم رنگتر میشد.
واسه خیلی چیزا بهونه تراشیدم و نشدنش از تو خودم شروع میشد. حتی واسه دیدن کسی.
شاید تنها منم اینجوری نباشما. خیلیا نبودنشون رو و هزار تا چیز دیگه‌ای رو که نشده و نمیشه رو بگن وقت نداریم و سرمون شلوغه و کار زیاده و خیلی چیزای دیگه.
خودم رو میگم بقیه هم تاج سر من.
اما کم‌کم داشت احوال پرسیای تلفنیم هم رو به زوال میرفت.
ترجیح دادم یا تغیر بدم رویه رو یا خودم تغییر پیدا کنم.
تصمیم گرفتم یه مدت رو واسه تغییر کنار بذارم، به قول یونانی‌ها خودم رو بشناسم.
خوب بساط این کار هم فراهم شد دیگه.
یه جای خلوت پیدا شد که اگه بهونه‌هام رو میریزم پایین کسی نبینه خجالت بکشم و کسی هم اذیت نشه.
یه جای دنج که بیشتر وقتش مال خودته و نهایتا یه تایمی هم با بابات هم صحبتی دیگه که هم واسه مدت‌هایی که کنار هم نبودیم حرف داشتیم و هم کمک میکرد یه نواخت نشه.
خلاصه براتون بگم.
گوشیم رو فقط واسه عکس گرفتن استفاده میکردم و یا پلی کردن آهنگ و گاهی اوقات هم استفاده از نوت گوشی و نوشتن چیزهایی که ذهن آشفتم رو خالی میکرد و خودم رو سبک‌تر.
وقتی فهمیدم چی به چیه و کجام، با خودم چند چندم، یه سری تصمیم واسه خودم گرفتم، یه سری کار باید انجام میدادم، یه سری اتفاق باید میفتاد تو زندگیم. یه سری تغییر، یه سری اهداف.
خلاصه اومدم واسه خودم نوشتم اونا رو. از کوچیک به بزرگ و از ریز به درشت.
نمیدونم شدت بد بودنم از نظر خودم یا از نظر بقیه چطوری و تو چه حدی بود.
اما اول از خودم معذرت میخوام که کلی جفا کردم در حق‌خودم
بعدشم از تمام آدما و کسایی که نسبت به اون چیزی که در حق من خوبی و لطف داشتن براشون خوب نبودم و کاری براشون نکردم.
سرتون درد نیارم.
زندگیتون پر از حس خوب و انرژی مثبت.
