اسم این کتاب برای من واقعا جالب بود.
من فکر میکنم آدما وقتی خوشحالن ،میخوان فکر کنن ،عصبانی میشن و ناراحت،استرس دارن و نگرانی،وقتی انتظار میکشن،.
میخوان تمرکز کنن و خیلی زمان های دیگه راه میرن.
نشستن و یکجا بودن همیشه برای من اذیت کننده اس.من فکر میکنم ممکنه منفجر بشم اگه یه وقتایی نتونم راه برم و مجبور به نشستن باشم.
از راه رفتن انقلاب ها رخ داده.
از حرکت و پویایی تغییر اتفاق افتاده.
کتاب در ستایش راه رفتن نوشته شین اومارا، میخواد به ما بگه که راه رفتن و تاثیری که برعملکرد مغز میذاره چیه و باعث چه تغییراتی در یک انسان میشه؟
راه رفتن از اولین و ابتدایی ترین مهارت ها و توانایی‌هایی است که ما یاد میگیریم.
راه رفتن روی دو پا و توانایی ایستادن باعث میشه که ما بتونیم از دست ها و بدنمون آزادانه تر استفاده کنیم و با توجه به همین موضوع بدیهی،انسان تونست چیزی را هم حمل کند و در نتیجه این پویایی و حرکت ،اولین زیستگاه های انسانی به وجود آمده اومده و پیشرفت ازش حاصل شده.
شین اومارا علاوه بر بررسی این روند تکامل ،ما را متوجه این ساز و کار میکند .
نحوه راه رفتن ما به عنوان یک گونه،منحصر به فرد است.
این نوع راه رفتن انسان هویت اون هست و حاصل تجربه زیستی انسان و تکامل اون.
راه رفتن باعث درک چند وجهی در ما میشه.
پیاده روی به صورت فردی و جمعی احساس اجتماعی بودن رو در ما بیشتر میکنه و نحوه زندگی ما و سبک زندگی مارو مشخص میکنه.
راه رفتن باعث رشد بیشتر خلاقیت در ما و شکوفایی اون میشه.
تو این کتاب وجود پیاده رو و مسیر های مناسب پیاده روی رو در شهرسازی خیلی مهم میدونه و بر اون تاکید داره .
درواقع این کتاب ارزشمند از سه منظر فیزیولوژی، محیط‌زیستی و شهرسازی اهمیت راه‌رفتن و تاثیر متقابلشان برروی انسان را بررسی میکند.
#در ستایش راه رفتن / #شین اومارا
#معصومه توپچی / #مرصاد غنی آبادی
#امیرعباس حیدری
