قبل از اینکه به برند سازی در صنعت ورزش بپردازیم. بهتر است صنعت ورزش را بهتر بشناسیم.
ورزش تنها پدیده اجتماعی است که در بین تمامی ملت‌ها زبان و قانون مشترکی دارد.
ورزش از زمان ایران، یونان و روم باستان روشی برای ابراز قدرت، توانمندی و سرگرمی بوده است باگذشت قرن‌ها، همچنان پدیده ورزش و رویدادهای ورزشی جایگاه بسیار قدرتمندی در بین طرفداران خود دارد.
و با توجه به رشد روزافزون آن‌که سبب ورود سرمایه‌گذاری‌های کلانی از سوی شرکت‌های بزرگ ورزش و غیرورزشی شده است.
که همین امر موجب توسعه ابعاد اقتصادی این صنعت در دنیا شده است.
بنابراین امروزه از صنعت ورزش به‌عنوان ششمین صنعت پول‌ساز جهان یاد می‌شود
البته در برخی کشورهای توسعه‌یافته صنعت ورزش جایگاه اول تا سوم را دارد
برای اثبات این موضوع می‌توان به مقایسه عضویت کشورها در فدراسیون جهانی فوتبال (فیفا) و سازمان ملل اشاره نمود.
کشورهای عضو فیفا (بیش از 209 کشور)
کشورهای عضو سازمان ملل (193 کشور)
با تکیه‌بر این آمار و بسیار از اطلاعات می‌توان گفت گه ورزش یک برند بسیار قدرتمندی است که توانسته (ذهن، قلب و توجه) مخاطبان خود را تسخیر نماید.
بیشتر اهالی صنعت ورزش وقتی برندینگ یا لوگو را می‌شنوند، به آرم (لوگو) فکر می‌کنند، اما برند سازی بسیار بیشتر از این است.
برند سازی یعنی فرایند فتح ذهن و قلب مخاطبان. امروزه هدف همه تولیدکنندگان، شرکت‌ها، ورزشکاران، فدراسیون‌ها، استادیوم‌ها و سالن‌های ورزشی، استخرها تیم‌ها، باشگاه‌ها و حتا ملت‌ها برندینگ (تسخیر ذهن و قلب مشتریان) است.
برای رسیدن به این هدف باید یک برنامه جامع و همه‌جانبه (کمپین) داشت.
زمانی که در فدراسیون‌های ورزشی و یا باشگاه‌ها صحبت از برند سازی می‌شود، اولین سؤالی که مطرح می‌شود این است؟
پس جایگاه بازاریابی و کمیته بازاریابی کجاست؟
و ما درپاسخ می گویم که کلیه فعالیت های یک (باشگاه، فدراسیون، ورزشکار، تیم و...) بایستی در قالب برند فعالیت نمایند.
به گونه ی که اگر چشم انداز ما بعنوان یک فدراسیون پیشرو در صنعت ورزش ایران تعیین شده است باید کلیه افراد و فعالیت با یک رویکرد 360 درجه به مسیر خود ادامه دهند که این موضوع بدون برندینگ امکان پذیر نمی باشد.
برندسازی در صنعت ورزش نیز قدم به قدم سایر صنایع در حال رشد و گسترش می باشد.
سازمان های ورزشی که قدرت برندسازی را درک کرده اند، از طریق اجرای آن توانسته اند به طور معناداری توجه و علاقه جامعه را به سوی خود جلب کرده و تعداد زیادی از افراد را به مشارکت در فعالیت های خود واداشته و از این راه درآمدهای مطلوبی را نصیب خود کنند.
برندینگ در ورزش می تواند به عنوان مهمترین ابزار سازمانها برای ایجاد و گسترش فرصت های جدید کسب و کار شناخته شود.
هنگامی که برندسازی در ورزش مورد استفاده قرار می گیرد به این معناست که یک محصول یا یک خدمت، از قبیل یک نوع ورزش (بسکتبال، فوتبال و ...) یا یک رویداد (جام جهانی، المپیک) یا یک شخص (ورزشکار) و یا یک سازمان (باشگاه، فدراسیون) می تواند به عنوان برند در نظر گرفته شود و مصرف کننده ورزشی این عوامل را به شیوه ای گوناگون درک می کند؛ بنابراین، کلید اصلی، ایجاد یک تصویر مثبت در ذهن مشتری ورزشی است.
یک برند ورزشی باید الهام بخش بوده و نماد ارزش های مشخصی در ذهن و طرز فکر مشتری باشد.
هر نوع ورزشی، تولید کننده و یا ارائه کننده خدمات ورزشی باید راهی برای متمایز کردن خود از دیگر رقبا پیدا کند.
در بازار شلوغ ورزشی امروزی، ایجاد این تمایز روز به روز سخت تر می شود. برند، علامتی مثبت در بین رقبا برای شما ایجاد کرده و شما را در بین آنها متمایز می کند.
برند قوی همچنین به شما اجازه می دهد تا این برند را به محصولات یا خدمات جدید منتقل کرده و درآمد بیشتری کسب کند. یک سازمان ورزشی به مشتریانش اعتبار هدیه می دهد.
این سوال شاید یکی از اساسی ترین پرسش های برای باشگاه و تولیدکنندگان در صنعت ورزش است که آیا پروژه برندسازی خود را به طراحان و شرکت های گرافیکی ارائه دهیم یا جای دیگری؟
و ما همواره معتقد هستیم مباحث برندسازی نیازمند یک تیم تخصصی است که با تیکه بر دانش،تجربه و کار تیمی بتواند کلیه ابعاد یک پدیده را بشناسد تا بتواند برند آفرینی نماید.
برای همین امر ما تیم راوا (رهبران استراتژیک ورزش ایران) را معرفی می نمایم
ضرورت برندسازی یا برندینگ (Branding)
ضروریت برندسازی در صنعت ورزش، تمایل به رهبر بودن، پیشی گرفتن در صحنه ی رقابت و دسترسی کارمندان به بهترین امکانات به منظور دست یابی به مشتریان کم هزینه تر می باشد، منظور از مشتریان کم هزینه تر این است که در صورتی که مشتری با برند سازمان آشنا باشد و احساس مناسبی نسبت به آن داشته باشد، سازمان هزینه تبلیغات، زمان و… کمتری برای تبدیل وی به یک مشتری بالقوه یا وفادار متحمل خواهد شد.
