وقتی دور و بری هات ظرفیت تو رو ندارن یعنی اونا در حد و اندازه تو نیستن و مشکل از اوناست نه از تو. وقتی بخوای با هم چنین ادمایی سر و کله بزنی فقط خودتو و زندگیتو تلف میکنی.
پیشرفت در هم نشینی با کسانی هست که حداقل یه سر و گردن از تو بالاتر باشن. این چنین افرادی تو رو بالا میکشن.
انتخاب این افراد دقیقا مثل داستان ازدواج میمونه که دو طرف باید تقریبا هم سطح باشن تا بتونن همدیگه رو تحمل کنن. اینجا هم اگه بخوای با کسانی که خیلی از تو سر ترن بپری خب مسلما اونا بازیت نمیدن. اما اگه اونایی که انتخاب میکنی فاصله انچنانی از تو نداشته باشن ممکن هست و وقتی این کار رو مستمر پیش ببری نهایتا به حد و حدود همونایی که یه زمانی بازیت نمی دادن میرسی.
اینم دقیقا مثل تمام چیزای دیگه تو این دنیا، پله پله و گام به گام هست و اهسته و پیوسته جلو میره.
خب حالا که به هم چنین نتیجه و ادراکی رسیدیم، اکشن پلن مربوطه چیه؟ یعنی برنامه عملیاتی و اجرایی که باید انجام بدیم چیه؟
روی یک موضوع تمرکز کن و به مرور تو اون حوزه و حیطه خودتو قوی و قوی تر کن. ذهنیت کمال گرای این که بخوای در حوزه های مختلف حرفی واسه گفتن داشته باشی، یک بیراهه به تمام معناست که مخاطب این حرفم اول از همه خودم هستم. این جواز ورودت به جمع های بزرگ تر و کارهای بزرگ تر رو صادر میکنه.
