مساله موفقيت و افت تحصيلي دانش آموزان سابقهاي طولاني و نامشخص در کلاسداری دارد و تاريخ آن مقارن با آغاز خواندن و نوشتن است .
افت تحصيلي يكي از مشكلات جدي نظام هاي آموزشي،از جمله نظام آموزشي ايران است كه باعوارض متعددي از جمله اتلاف سرمايه ملي، اخلال در نظام آموزشي، صدمات روحي و رواني و مشكلات فردي و خانوادگي همراه است و نكته مهم اين است كه افراد داراي افت تحصيلي،در آينده نيز نيروي انساني كار آمدي نخواهند بود.
افت تحصیلی علاوه بر اينكه موجب اتلاف منابع انساني و مالي فراواني ميشود. اثرهاي بد روحي و رواني زيادي را بر دانش آموزان و خانواده آن ها وارد مي سازد و بعضي از اين اثرها شخصيت و رفتار فرد را تغيير داده و برخي ديگر موجب فرار از مدرسه مي شوند. افت تحصيلي موجب نااميدي، افسردگي، فساد اخلاقي و گاه سبب
تحقير و اهانت به دانش آموز ميشود . افت تحصيلي، تصور نوجوان نسبت به خود و عقيده و رفتار ديگران را نسبت به او تغيير مي دهد و اين تغييرات در شخصيت درحال رشد فرد دردوره نوجواني، اثر هاي ناخوشايندي بر جاي ميگذارد.
نظام آموزش و پرورش ما در ارائه خدمات آموزشي، از جنبه هاي كمی و كيفي با دشواري هايي روبروست .از مهم ترین اين دشواري ها ، افت تحصيلي است .چرا دانش آموزان ما دچار افت تحصیلی می شوند . شناخت علت ها و عوامل بوجود آورنده آنها ميتواند آگاهي هاي دقيق و جامعي ازخصوصيت ها ،نارسايي ها و عيب هاي نظام موجود آموزش وپرورش به ما ارائه دهد. پرداختن به اين موضوع و شناسايي علل افت تحصيلي و ارائه راهكارهاي عملي درمورد كاهش آن ، همواره موردتاكيد بوده است و تا يافتن راهكارهاي مناسب مقابله با آن ،نيازمند تحقيقات بيشتر خواهد بود.
افت در لغت به معني نقصان و افت تحصيلي يعني بازماندن دانش آموز از روال عادي تحصيلي به هرشكل و عنوان.بدين ترتيب افت تحصيلي داراي جنبه هاي مختلفي همچون مردودي ،تكرار پايه ،ترك تحصيل ،تأخير در ورود به نظام آموزشي و كيفيت نازل نتيجه ها مي باشد .
سازمان يونسكو مفهوم افت تحصيلي دانش آموزان را به تكرار پايه ، ترك تحصيل زودرس و كاهش كيفيت آموزشي و تحصيلي فراگيران نسبت ميدهد . افت تحصيلي يكي از مشكلات نظامهاي آموزشي ازجمله دانشگاه ها است.به عبارت ديگر افت تحصيلي به معني عدم موفقيت درتحصيل است كه با معيارهايي نظيرمشروطي ،تكراردرس ، طولاني شدن تحصيل، مدت اخراج ،انصراف، ترك تحصيل قابل بررسي ميباشد.
