این روز ها سه تا سریال رو دارم با هم میبینم. ترکیبی از هیجان، خنده (ساوت پارک) و کس شعر (سریال جادوگر). این جا میخوام در مورد اون قسمت هیجان انگیز ماجرا بنویسم. یعنی در مورد سریال تهران (Tehran) فصل دوم. من فصل اول این سریال رو توی خدمت دیدم (یادش به خیر جناب سروان امینی رو که بهم این سریال رو معرفی کرد) و از اون جایی که کلا ادمی نیستم که فیلم ها درست توی ذهنم بمونن چیز زیادی از فصل اول یادم نمونده اما با این وجود خیلی کم پیش میاد که توی فصل جدید سریال تهران (Tehran) اتفاقی رو نفهمم.
سریال تهران (Tehran) رو مثل یک معتاد واقعی دیدم یعنی به جای اینکه یک دز زیادی از هیجان رو توی یک بازه زمانی کم به خودم تزریق کنم و اوردز کنم سعی کردم اروم اروم و با متانت تزریق هیجان داشته باشم.
من مهدی عباس زاده (Mehdi Abbas Zadeh) هستم و میخوام توی این نقد و بررسی فیلم و سریال یکم در مورد سریال تهران صحبت کنم:)
سریال تهران (Tehran) توسط اپل تی وی توی جهان پخش شده. این سریال با یه آهنگ خیلی قشنگ و باحال شروع میشه و از همون اول آماده چیزهایی که در ادامه میخوای ببینی میشی و بهت میگه که چی در انتظارته.
مورد دیگه ای که به جذابیت های این سریال واسه من اضافه کرده اینه که من همیشه دوست داشتم بدونم خارجی ها در مورد ما چی فکر میکنن و فضای فکریشون رو درک کنم. از اون جایی که هیچ وقت نتونستم و احتمالا هم نتونم برم خارج پس مجبورم از طریق سریال ها و یا چت کردن با خارجی ها این حسم رو ارضا کنم. (و باید بگم که سریال تهران تونست ایم حس من رو به خوبی ارضا کنه که توی اخر همین معرفی سریال میگم چی بوده)
سریال تهران (Tehran) تا الان دو فصلش ساخته شده و مشخص نیست که برای فصل سوم هم تمدید بشه یا نه. سریال تهران (Tehran) از اون دست سریال های هیجانی و عالی ایه که وقتی داری میبینیش اصلا گذر زمان رو درک نمیکنی. ضربان قلبت میره بالا و توی خیلی از صحنه ها نیم خیزت میکنه.
موزیک های سریال تهران (Tehran) با این که فارسی نیستن و بیشتر به موزیک های کشور های عربی میخورن اما واقعا عالین و خیلی خوب روی فیلم میشینن و باعث بیشتر شدن جذابیت سریال توی خیلی از صحنه ها میشن. (همه موزیک های این سریال رو توی کانال تلگرامم واستون میزارم).
برای دانلود و بقیه چیز هایی که من توی سایت قرار میدم میتونید به کانال تلگرام من به ادرس (https://t.me/mehdiabbaszadehir) یه نگاه بندازید.
علاوه بر این که میتونین ادرس کانال رو توی خود تلگرام بزنین و کانال رو پیدا کنین میتونین از طریق دکمه زیر هم وارد کانال من بشین. فقط قبل از زدن دکمه باید قند شکنتون رو روشن کنین.
با این جمله جالب از سریال تهران (Tehran) بریم که بیشتر در مورد این سریال با هم صحبت کنیم.
نزار فکر کنن تو بهشون نیاز داری، بزار فکر کنن اونا به تو نیاز دارن
شاید اولین چیزی که هر کسی با دیدن سریال تهران (Tehran) متوجهش بشه اینه که بر خلاف سریال ها و فیلم هایی مثل گاندو که ما بر علیه اسرائیلی ها میسازیم و اون هارو ادم هایی ابله نشون میدیم اون ها نیروهای امنیتی ایران رو آدم هایی زرنگ و دل سوز کشور نشون میدن.
آدم هایی که واقعا برای حفظ کشور دارن تلاش میکنن و از زن و بچشون برای دفاع از کشور میگذرن. از نظر من هم واقعا همینطوره و تعداد مامورین امنیتی ای که کشور و مردم این کشور واسشون مهمه و حاضرن بابت اون ها از همه چیز خودشون بگذرن کم نیست. آدم هایی وطن پرستی که برای بالا موندن پرچم سه رنگ خوشگلمون تمام تلاششون رو میکنن. (اشاره به اون قسمتی که تامار به فراز میگه:
من دارم تمام تلاشم رو میکنم تا کشورم رو از دشمنی که میخواد نابودش کنه حفظ کنم
و فراز میگه منم همینطور:)
اسرائیلی ها توی سریال تهران (Tehran) مامورای امنیتی ایرانی رو افرادی خونواده دوست و متعهد به خونه و خونواده نشون میدن. آدم هایی که خودشون اغلب به حرف ها و اعتقاداتشون باور دارن اما فرزنداشون نه. فرزند هایی که خارج رفته ان و عاشق پارتی کردن و مهمونی و این چیز هان. (این تصویر به اون چیزی که توی ذهن خود ما ایرانی هاست چه قدر شبیهه!؟)
توی سریال تهران (Tehran) نشون میده که توی خیلی از جاها (مثلا خود فراز) اون ادم هایی پست و مقام گرفتن که به معنی واقعی کلمه اوسگولن و ادم های کاربلدی مثلا فراز خونه نشین شدن. (وزیر شدن امثال حجت‌الله عبدالملکی وزیر کار دولت ابراهیم رئیسی و بیرون ماندن دانشمندان و کاربلد ها). به طور کلی میشه گفت سریال تهران (Tehran) خیلی خوب زندانی شدن شیر ها و آزاد بودن گراز هارو نشون میده.
یه جایی از فیلم نشون میده که عمه ی تامار رو بدون این که اون ها کاری کرده باشن اعدام میکنن تا فقط نشون بدن که در زمینه اطلاعات قوی هستند و خیلی زود میتونن متجاوزین و جاسوس های کشورهای دیگه رو دستگیر و اعدام کنند.
این تیکه از فیلم من رو یاد مازیار ابراهیم انداخت (اگه نمیدونین مازیار ابراهیمی کیه این لینک رو با قند شکنتون دنبال کنین) کسی که بی گناه دستگیر شد، بی گناه سال ها در زندان بود، بی گناه شکنجه شد و بعد از آزادی هم هنوز تحت فشارهای مختلفه!
دیپلمات نوشت: خیلی گشتم تا یه عکس از ساختمان وزارت اطلاعات ایران پیدا کنم و واسه کاور پست ازش استفاده کنم اما هرچی گشتم کمتر پیدا کردم.(داشتم همین قسمت رو مینوشتم که یهو سیستمم خاموش شد و روشن نشد)
همونطور که اسرائیلی ها توی این سریال سعی کردن ایران و حکومت ایران رو برای مردم سایر کشور ها تعریف کنن برای نشون دادن خودشون هم بیکار ننشتن.
اسرائیلی ها خودشون رو حکومتی نشون میدن که تا پای آخر پشت نیروهاش میمونه و اون هارو از هر جای جهان که دستگیر شده باشن فراری میده.
دیپلمات نوشت: البته بعد از دیدن قسمت های آخر فیلم باید جملم رو اینطوری اصلاح کنم که موساد آدم ها و نیروهای خودش رو تا زمانی که از کارشون تخطی نکنن نگه میداره و اگه اون ها از این مرحله عبور کنن خودش اون هارو نابود میکنه. خصوصا اگه اون نیرو یک مامور محلی باشه.
اون ها قدرت سرویس های امنیتی خودشون مثل موساد رو با نشون دادن نفوذی که توی تمام هسته های ایران داره نشون میدن. نفوذی هایی که فقط در قسمت های حساس نظام نیستن بلکه از کوچکترین نهاد تا بزرگ ترین و امنیتی نهاد پخشن.
اسرائیلی ها توی این سریال هم کاری که با زیرکی توی این چند سال دارن با دشمن نادانشون انجام میدن رو تکرار کردن. همون طور که اسرائیلی ها در واقعیت با این که خودشون جزو جنایت کارترین حکومت های جهانن میان و توی سازمان ملل خودشون رو به موش مردگی میزنن و میگن که ایرانی ها میخوان به ما موشک بزنن در این سریال هم انجام میدن.
اسرائیلی ها توی سریال تهران (Tehran) هم نشون میدن در حالی که دارن زندگی خودشون رو میکنن ایرانی ها میخوان با موشک هاشون حیفا رو نابود کنن و موشک هایی که روشون شعار مرگ بر اسرائیل نوشته رو نشون میدن. (حالا به یه سری ادم ابله که این شعار هارو میدن بیا و بگو این ها بازی کردن توی زمین حریفه)
به صورت خلاصه اگه بخوام بگم این سریال برای اسرائیل تا حدود خیلی زیادی مصرف داخلی داره و ایران رو همونجوری نشون میده که اسرائیل دوست داره جهان ایران رو بشناسه.
کشوری که قدرت تامین برق خودش رو نداره و قطع شدن برق توش یه اتفاق و روال عادیه (اشاره به اون جایی که برق میره و ماموری که اون جاست میگه باز برق رفت) اما موشک میسازه و بقیه رو تهدید میکنه. اسرائیلی ها توی سریال تهران (Tehran) ایرانی های زیادی رو نشون میدن که ایران رو دوست دارن اما از حکومتشون خوششون نمیاد و یه جورایی گیر این حکومت افتادن و با ایجاد این فکر که ما باید بریم و ایرانی هارو از دست حکومتشون نجات بدیم ذهن های مردم خودشون رو آماده میکنن برای روزی که بخوان به ایران و نیروهای حامی ایران حمله کنن!
این سریال با یه آهنگ خیلی قشنگ و باحال شروع میشه و از همون اول آماده چیزهایی که در ادامه میخوای ببینی میشی و بهت میگه که چی در انتظارته.
همچنین توی این سریال آهنگ ها و موسیقی های زمینه ای پخش میشه که توی القای حس و حال و فضا سازی خیلی کمک کنندست.
سریال تهران (Tehran) با همه جذابیت و قشنگیش اما گاف های جالبی هم داره اما از اون جایی که معمولا این سوتی ها وسط اتفاق های هیجانی می افتن معمولا دیده نمیشن و بهشون توجهی نمیشه. هر چند که توی همچین سریال هایی حرف اصلی ای که داره زده میشه به مراتب مهم تر از گاف ها و سوتی های سریاله.
چون این سریال و سریال های این شکلی اصلا برای سرگرمی ساخته نشدن که ما بخوایم با معیار های سرگرمی به اون نگاه کنیم. از نظر من این سریال یک سریال امنیتی – اطلاعاتی بوده و تا حدود زیادی دیدگاه های مراجع امنیتی اسرائیل رو پیگیری میکنه به همین خاطر نقد چنین آثاری مبتنی بر فرم، ساختار، بازی بازیگران، کارگردانی، شیوه تهیه کنندگان، جغرافیای غیر واقعی، اشاره به کاریکاتوری بودن سریال زیاد مهم نیست بلکه حرف اصلی سریاله که مهمه.
مثلا توی همون قسمت اول میبینیم که برای جا به جایی خلبان اسرائیلی از سرباز استفاده میکنن. اتفاقی که همه ما میدونیم نمیوفته و منطقی نیست برای زندانی پر اهمیتی مثل خلبان اسرائیلی از سرباز استفاده بشه و یا تعداد نیرو ها این قدر کم باشه.
مورد دومی که توی ذوق میزد این بود که هر کسی به سرباز ها میرسید بهشون دستور میداد. هر کی میومد و میگفت دنبالم بیاین میرفتن دنبالشون در حالی که همه میدونیم این طور نیست و سلسه مراتب داره هر کاری.
اتفاق های دیگه ای هم توی سریال تهران (Tehran) افتاد که تا حدود زیادی قابل باور نبودن. مثلا اون جایی که تامار و میلاد توی اون ساختمون گیر کردن مامور های پلیس حتی تا طبقه بالا نرفتن و اون جارو چک نکردن.
و یا به صورت کلی تر جریان تامار برای دوستی با پیمان بود. تامار میتونست خیلی راحت تر با استفاده از قدرت اغواگریش (این جا من از کلمه زنانگیش استفاده کرده بودم که به پیشنهاد مهدیار اصلاح کردمش) با پیمان آشنا بشه و از اون همه اتفاق های عجیب و غریب جلوگیری کنه.
یا اون جایی که میلاد و تامار فهمیدن که موساد و مرجان بهشون دروغ گفته باز هم سراغ اون ماشین نقره ای رفتن، اتفاقی که مسلما توی دنیای واقعی توسط جاسوسی که به یک کشور دیگه واسه خراب کاری فرستاده میشه، نمیوفته!
دیپلمات نوشت: یکی از چیزهایی که واسم جالب بود رفتار کاراکتر تامار بود. تامار وقت هایی که توی خونه بود معمولا فقط یه شورت پاش بود. این حرکت تامار من رو یاد دوستی انداخت که شاید بیش تر از ده ساله که میشناسمش:)
دیپلمات نوشت: هرچی بیشتر فیلم مییبنم و یا کتاب میخونم (مخصوصا ژانر جنایی) بیشتر به این تز خودم مطمئن میشم که نباید با آدم های عاشق وارد کارهای این شکلی شد. نمونه میلاد سریال تهران (Tehran) و پروفسور سریال مانی هیست که جفتشون با کارهاشون تا یه قدمی به فنا دادن خودشون و بقیه رفتن. (برای خوندن تزم در این زمینه میتونین اینجا کلیک کنین)
این سوالیه که احتمالا شما هم موقع دیدن این سریال ده ها بار از خودتون پرسیدین! برای فهمیدن و درک این موضوع باید تا حدی با رفتار و سیاست های اسرائیل آشنا باشین. همونطور که توی قسمت سریال تهران (Tehran) و اسرائیل گفتم اسرائیلی ها معمولا توی جوامع جهانی خودشون رو به موش مردگی میزنن و با علم کرن تهدید های ایرانی ها بر علیه خودشون همیشه از آمریکایی ها بهترین تجهیزات نظامی رو گرفتن.
این سریال هم در راستای همون سیاست ها تولید و پخش شده. از نظر من اسرائیلی ها خیلی هوشمندانه با قوی نشون دادن ایران و پخش سراسری این سریال توسط پلتفرمی مثل اپل تی وی در ابعاد جهانی سعی کردن نشون بدن که به تنهایی از پس ایران بر نمیان و برای کنترل ایران، بقیه کشور ها هم باید به اون ها کمک کنند و همه کشور ها باید در مقابل ایران متحد بشن و دشمنی های خودشون رو بزارن کنار. (پیمان هایی مثل پیمان ابراهیم رو میشه در همین زمینه تحلیل کرد)
در واقع سریال تهران، همان حربه همیشگی یهود و صهیونیسم یعنی مظلوم‌نمایی است.
نظر شما در مورد معرفی سریال تهران (Tehran) چی بود ؟! این معرفی سریال رو دوست داشتین!؟ اگه خود فیلم رو دیدین واسم بنویسین که به صورت کلی این فیلم رو دوست داشتین و نظر من در مورد سریال تهران (Tehran) درست بوده یا نه !؟
ممنون میشم اگه به من امتیاز بدین:)
