احتمالا شما هم مثل من بعد از این که فهمیدین قراره یکی از نوستالژیک ترین بازی های دوران کودکیتون تبدیل به فیلم بشه خیلی خوشحال شدین. اون هم درست زمانی که به تازگی فصل اول سریال the last os us تموم شده و میشه گفت تا حدودی هم موفق بود. وقتی که نسخه پرده سینمایی انیمیشن سوپر ماریو اومد خیلی جلوی خودم رو گرفتم تا صبر کنم و نسخه اصلی و کیفیت خوب این سریال رو ببینم. بالاخره نسخه ی اصلی فیلم رسید و با جمعه های سینمایی دیپلمات طلقی کرد و فرصتی دست داد تا سوپرماریو رو ببینم اما هنوز فیلم به نیمه نرسیده بود فهمیدم این اون چیزی نیست که من میخواستم و منتظرش بودم.
بعد از دیدن این فیلم تازه فهمیدم ما توی دوران کودکیمون چی میدیدم و چی فکر میکردیم. اون از ملوان زبل که ماری جوانا میزد و ما فکر میکردیم داره اسفناج میخوره و این از قارچ خوری که داره قارچ میخوره (من تازه بعد دیدن همین انیمیشن فهمیدم که قارچ همون ماشرومه و ماشروم یه نوع داروی مخدره.)
من مهدی عباس زاده هستم (Mehdi Abbaszadeh) و توی این پست میخوام بعد در مورد انیمیشن سوپر ماریو صحبت کنم، پس بزن بریم. اما قبل از این که در مورد خود فیلم صحبت کنیم اجازه بدین که تریلرش رو با هم ببینیم.
اول از همه این که انیمیشن سوپر ماریو به من اون احساس سوپر ماریو رو نمیداد. نوع داستان و حرکاتی که سوپر ماریو میکرد (مثلا ایستادن روی یه نرده و حرکت کردن اون نرده و بالا یا پایین رفتنش) بیشتر از این که من رو یاد قارچ خور بندازه یاد بازی کراش پیاده (1 تا 3) مینداخت. شاید علت این که من این حس رو از فیلم گرفتم این بود که من سوپر ماریو رو روی کنسول های قدیمی میکرو بازی کرده بودم و اون چیزی که از قارچ خور توی ذهن من جای گرفته بود با چیزی که میدیدم کاملا متفاوت بود.
مورد بعدی داستان بود، چیزی که واقعا واسه من مهمه. همیشه از نیمه اول فیلم انتظاری ندارم و فیلم رو توی نیم ساعت اول قضاوت نمیکنم و به فیلم اجازه میدم که روایت خودش رو تعریف کنه اما این روند تا پایان فیلم ادامه پیدا کرد و باید بگم انیمیشن قارچ خور واقعا داستان خوب و جذابی نداره و از همراه کردن تو با قصه خودش کاملا ناتوانه و کاملا مشخصه که نویسنده های سریال بیشتر از این که روی داستان فیلم حساب کنن روی اقبال مردم به نوستالژیک بودن حساب کردن و فکر میکنم فروش فیلم هم دقیقا به همین خاطر بوده.
چیزی که من از قارچخور توی ذهنم بود و دوست داشتم موضوع این فیلم هم همون باشه یه چیزی تو مایه های نظر این دوستمون بود.
البته که انیمیشن سوپر ماریو چیزهای جدذاب و جالبی هم داشت. که توی ادامه متن به چند تا از اون ها اشاره میکنم.
اولین نکته جذاب و جالب واسه من توی این انیمیشن وجود افکت های صوتی ای بود که از توی بازی سوپر ماریو اومده بودن. افکت هایی که وقتی توی بازی موقع قارچ خوردن پخش میشد توی فیلم هم وجود داشت.
نمیدونم واقعا این نقطه قوته یا نه اما این قدر توی بقیه فیلم ها و انیمیشن ها این نکته بوده که دوست داشتم این جا به عنوان مزیت در مورد انیمیشن سوپر ماریو بگم که تبلیغات هم جنس گرایی، lgbt و حضور یک فرد رنگین پوست و این جور چیزا نداشت. (باید تاکید کنم که من نه با همجنس گرایی مشکل دارم و نه با بقیه چیزها و معتقدم زندگی هر فرد واسه خودسه و اگه یه هم جنس گرا اومد به من پیشنهاد رابطه داد اون وقت من تصمیم میگیرم که چه کار کنم اما موضوعی که واقعا باهاش مشکل دارم به زور وارد کردن این مسائل به فیلم هاست بدون این که ربطی به داستان داشته باشن.)
انیمیشن سوپر ماریو با خودش یک درس بزرگ هم داشت و اون هم نشون دادن این جمله به صورت عملی بود : “اگه کنار هم باشیم هیچ وقت شکست نمیخوریم”
در جواب این سوال باید بگم اگه انتظار دارین با دیدن این انیمیشن با یه داستان خفن رو به رو بشین و یا این که اصلا اهل بازی نبودین و طرفداره بازیه ماریو نیستین پیشنهاد نمیکنم این فیلم رو ببینین چون ممکنه با حوصله سربر ترین انیمیشن عمرتون رو به رو بشین و حتی وسط فیلم خوابتون بببره.
در نهایت باید بگم با دیدن انیمیشن های اینجوری باید یکم گاردمون رو بیاریم پایین و سعی کنیم چشمامون رو روی ضعف های فیلم ببندیم و لذت ببریم. انیمیشن های اینجوری میتونن خونواده رو دور هم جمع کنن (از بزرگ تا کوچیک با این انیمشن خاطر دارن) و کودک درون مارو چند ساعتی توی دنیایی که به لطف جمهوری اسلامی هر چی تلاش میکنیم به جایی نمیرسیم بیدار کنن.
و پیشنهاد میکنم اگه تصمیم گرفتین در نهایت گرفتین این اینمیشن رو ببینین حتما دوبله اون رو دانلود کنین با این که خود من نسخه اصلی رو دیدم:) راستی انیمیشن سوپر ماریو توی imdb امتیاز 7.2 رو گرفته و 95 درصد کاربر های گوگل هم اون رو دوست داشتن.
نظر شما در مورد انیمیشن برادران سوپر ماریو چی بود؟! دوسش داشتین یا نه !؟
