من تو این پست میخوام کمی در مورد سریال میدان سرخ صحبت کنم اما قبلش دوست دارم بگم که چرا شروع به نوشتن این مدل پست ها کردم.
همیشه شروع سال جدید همراه میشه با ایجاد یک سری ایده های جدید درمغزمون. کارهایی که دوست داریم انجام بدیم از باشگاه رفتن و ورزش کردن گرفته تا زبان خوندن و کتاب خوندن. اما شاید چیزی که چندین سالِ که با شروع سال جدید یا هر تعطیلاتی مثل خوره به تنم میوفته اینه که در مورد کتاب ها و فیلم هایی که میخونم و میبینم یه جایی بنویسم.
و امسال تصمیم گرفتم که این ایده رو شروع کنم و با گذر زمان حتی بهش بیشتر پر و بال بدم. نوشته هام در مورد فیلم ها رو توی دسته بندی نقد و بررسی فیلم و نوشته هام در مورد کتاب هارو میتونین توی دسته بندی نقد و بررسی کتاب ببینین.
البته نه من اونقدر در نوشتن حرفه ای هستم که بتونم اونطور خوب بنویسم و نه اون قدرها فیلم میبینم.
پس چرا مینویسم ؟! چون نوشتن رو دوست دارم و علاوه بر اون میخوام همین نوشتن در مورد فیلم ها باعث بشه که بیشتر فیلم ببینم!
من مهدی عباس زاده هستم و این اولین سریالی که امسال و این ماه تموم کردم پس بزن بریم.
سازنده سریال میدان سرخ آقای ابراهیم ابراهیمیان کارگردان نسبتا جوان (متولد ۲۷ بهمن ماه سال ۱۳۶۰) سینمای ایرانه. ایشون سابقه ساخت فیلم هایی مثل دابلند، پیلوت، عادت نمیکنیم و ارسال یک آگهی تسلیت برای یک روزنامه رو دارند اما من ایشون رو با همین سریال شناختم و قبلا فیلمی از ایشون ندیده بودم.
این اولین کار آقای ابراهیم ابراهیمیان با بازیگران بزرگ سینمای ایران بود.
شخصیت‌پردازی‌های سریال میدان سرخ بسیار ضعیف و همگی تیپ‌های کلیشه‌ای هستند که بارها و بار ها در سریال های مختلف دیدیم و نویسنده و کارگردان هیچ تلاشی برای شخصیت پردازی نکردن. کاری که محمد حسین مهدویان در سریال زخم کاری خیلی خوب با جواد عزتی انجام داد.
شخصیت پردازی فیلم حتی از سریالی مثل فلیبگ که شاید کل سریال به چهار ساعت هم نرسه به مراتب ضعیف تر بود. کارگردان و نویسنده این سریال فکر کنم به شخصیت پردازی حتی فکر هم نکرده بود. چرا که من بعد از دیدن 15 قسمت از این سریال هنوز نمیدونم پاپ کیست؟ چرا چنین اسمی دارد؟ چرا دختر خوانده دارد؟
سریال میدان سرخ پر از گاف ها و سوتی هایی است که برای یک سریال با این همه هزینه و بازیگر خوب به هیچ وجه قابل توجیح نیست.
گافهایی مثل جاهایی که کاربری که داره با سیستم و لپ تاپ کار میکنه یه عالمه دکمه میزنه اما روی صفحه هیچ اتفاقی نمیوفته یا اونجاش که ساعد رو توی قبرس سوار قایق کردند، اما پرچم همه ی قایق ها،پرچم ترکیه بود ?
و چندین سوتی دیگر که از خیرش گذشتم…
خلاصه این که سریال میدان سرخ ما قبل نقد و ما قبل تماشاست!
بدون خلاقیته، چه در تصویربرداری، چه ساخت موسیقی و یا حتی بازی‌گیری از بازیگران. البته فیلمی که کارگردانش وسط سریال ول کنه بره (ابراهیم ابراهیمیان) و یکی دیگه جاش رو بگیره (بهرام بهرامیان) و خود این کارگردان جدید هم کرونا بگیره و کمال تبریزی کار ساخت رو جلو ببره انتظاری بیشتر از این نمیشه داشت.
این سریال چیزی جز به هدر دادن بودجه و بازیگر چیزی نداشت.
بازی های بد حتی از بازیگر های بزرگ و خوب، غیر قابل باور بودن بسیاری از ماجراهای داستان، پلیس هایی که اصلا شبیه پلیس های ایرانی نیستن از عیب های بزرگ این سریال بودن.
حتی من جایی خوندم که بخشی از کار رو دستیار کمال تبریزی جلو برده، عباس نعمتی که مشاور فیلمنامه‌س، مقداری در کار دست برده و فیلمنامه رو عوض کرده و مشخصه که تحقیق چندانی از گانگستر صورت نگرفته، مسلما وقتی گروه با هم هماهنگ نباشن، خروجی کار چندان چیز خوبی درنمی‌آد و چیزی میشه مثل همین سریال میدان سرخ.
شما این روز ها چه سریال هایی رو میبینین !؟
