غَرقْ سُکوت

می‌دانم که باری دیگر باز می‌بینمت، حس من دروغ نمی‌گوید مهر زیبای من...حتم دارم که یک روز میایی و این دنیای تاریک من را روشن می‌سازی و من غرق در سکوت نگاهت می‌کنم.

مِهر من تو هستی، کسی‌که مهرش به دلم افتاد و تا کنون ادامه داشته است.

کلمه مهر بسیار زیباست و معنای عمیقی دارد؛ اینکه به تو می‌گویم مهر دلم را می‌برد...می‌برد به سمتی که هیچ غمی ندارم، ساکت به تو خیره می‌شوم..

حتی خیره شدن به توهم باعث می‌شود ذهنم خالی شود و به هیچ‌چیز فکر نکنم؛ آن‌موقع آرامش دارم..آرامشی وصف نشدنی.

در ذهن من مسائلی هست که بدجور ویرانم می‌کند..آنقدر آشفته حال می‌شوم که فکر کردن به تو کمی از روح پرتلاطمم را آرام می‌سازد..آخه فقط تویی که می‌توانی من‌را آرام سازی..

تو مهر زیبای منی، تو آن عشق من هستی که اگر ببینمت ممکن است همان لحظه جان بدهم..

فکر کردن به تو زیباست، اینکه سرم را رو شانه‌هایت بگذارم و آهسته آهسته از سختی‌هایی که کشیدم برایت بگویم و تو در سکوت گوش دهی و بدون حرفی آرامم کنی..

عشق مقدس است، زیرا که می‌دانی یک نفر وجود دارد که تو می‌توانی با یادش زندگی کنی و با یاد او آرام گیری..

می‌دانم که یک‌روز باری دیگر می‌بینمت و قرار است باهم به جلو قدم برداریم و بهم حس خوب و آرامش را هدیه دهیم...امیدوارم آن روز دیر نباشد..