سلام
من تماشای آسمان شب را خیلی دوست دارم مخصوصا زمانی که هوا صاف و تمیز باشه چونکه ستاره‌ها تو آسمان بهتر دیده میشن.
آسمان نیمه ابری با ماه کامل هم زیباست ولی به درد ستاره دیدن نمیخوره.
ستاره‌های بی شماری که معلوم نیست چند تا هستن
با نگاه به ستاره‌ها پیش خودم فکر میکنم که این ستاره‌ها چقدر بزرگن و چقدر از ما فاصله دارن
آیا این ستاره‌ها هر کدام یک زمین مثل زمین ما اطرافشونه و چه موجوداتی تو اونا سکونت دارن.
آیا موجودات هوشمند دیگه‌ای هم وجود دارن و اگر وجود دارن شبیه ما انسان‌ها هستن و قد و قامت و رنگ پوست و قیافه‌شون چطوریه و آیا دقیقا مثل ما روی دو پا راه میرن ؟
چی میخورن، چیکار میکنن
آیا ساکنان هوشمند سیارات دیگه مثل ما ازدواج میکنن گرسنه‌شون میشه، مریض میشن، کثیف میشن، عمرشون دو رقمیه، دانشگاه میرن، سر کار میرن و ...
چقدر پیشرفتن
آیا بر سر کشور گشایی با هم سر جنگ دارن ؟
آیا طبیعت اون سیارات زیباتره ؟
چه تعداد از سیارات دارای سکنه هستن ؟
از اونجایی که خدا اصراف رو دوست نداره این همه سیارات رو بیهوده نیافریده و ممکن نیست همه‌شون خالی از هرگونه مخلوقی باشن.
آیا خدا پیامبر‌ها را برای هدایت و آدم کردن ساکنان هوشمند اون سیارات فرستاده و اگه فرستاده آیا قانونهای خدا در اونجا هم مثل قانونهای زمینیه ؟
سنت‌های دینی و قوانین فیزیکشون مثل ماست ؟
ساکنان سیارات دیگه چقدر خدا پرست و نیکوکار هستن آیا اونا هم به همدیگه ظلم میکنن ؟
خدا تو قرآن گفته انسان اشرف مخلوقاته و اینجا یه
سوال بزرگ پیش میاد آیا انسان اشرف مخلوقات روی زمینه یا اشرف مخلوقات تمام هستی ؟
نظر من اینه که انسان اشرف مخلوقات روی همین زمینه چونکه انسان‌های زمین در اون حدی نیستن که بر تمام هستی برتری داشته باشن، شاید در یکی از این میلیاردها سیارات هستی مخلوقاتی وجود داشته باشن که از همه لحاظ بر انسان‌ها برتری داشته باشن.
یه سوال دیگه که برای من پیش اومده اینه که آیا قیامت مختص ساکنان زمینه یا برای تمام هستیه ؟
ولی من فکر میکنم از اونجایی که ستاره‌ها و سیارات همه‌شون با هم نابود نمیشن، قیامت زمین هم مختص به زمینه و هر کدام از سیاراتِ دارای موجودات هوشمند قیامتِ مختص به خودشون رو دارن.
ولی من یه موضوعی برام ثابت شده و اونم اینه که اگه انسان‌ها دستشون به سیاره‌ای دارای آب و هوای مساعد برای سکونت برسه اونجا رو هم مثل هم زمین به گند میکشن.
ولی من فکر نمیکنم انسان بتونه به سایر نقاط هستی که مستعد سکونت باشه برسه چونکه انسان‌ها فکر نمیکنم به سرعت نور دست پیدا کنن و اگر هم به سرعت نور دست پیدا کنن چندین سال باید تو راه باشن که ممکن نیست و بعدش هم دنیا رو به انبساطه و سیارات از هم دور میشن و بشر باید از راه‌های میانبر مثل کرمچاله‌ها استفاده کنه و کاش خدا علوم حساس و حیاتی رو در اختیار انسان‌های نامحرم قرار نده چونکه بر ضد بشریت ازش استفاده میکنن مثل بمب اتم.
ولی کاش میشد به طور مصالحت آمیز به سایر نقاط هستی که سکنه‌ی هوشمند توشون ساکنه سر زد و از وضع و اوضاعشون آگاه شد.
یه موضوع دیگه که برام اهمیت داره گرد بودن یا نبودن زمینه
تئوری توطئه گرد بودن زمین رو زیر سوال برده ولی من به چند دلیل گرد بودن زمین برام ثابت شده :
همونطور که ماه و خورشید گرد و کروی هستن باید زمین و تمام ستاره‌ها و سیارات هم گرد و کروی باشن.
یه سمت زمین شب و یه سمت زمین روزه و این هم دلیل خوبی برای گرد بودن زمینه.
خلا زمانی وجود نداره، یعنی ساعت کشورها از جایی که شروع بشه اگه جهان رو دور بزنیم بازم به همونجا ختم میشه.
در آخر هم یه سوال دیگه
مرز و آخر جهان کجاست یعنی آیا به نقطه‌ای میرسیم که دیگه هیچ سیاره و ستاره‌ای وجود نداشته باشه؟ اگر نباشه پس چیه همش تاریکیه ؟
دنیا به دور زمین نمی‌چرخه، زمین مثل یک ذره‌ی غباره که در هستی گم شده.
موفق باشید.
مهربان مرادی
۱۵ اسفند ۱۴۰۳
۵ مارس ۲۰۲۵
