به نام خدا
جهان ابدی، جهان لایتناهی، آرامش ابدی، بهشت عدن
هنگامی که چنین نوشته‌هایی را میخونم و یا میشنوم خوشحال میشم و آرامش زیادی میگیرم، من قبلا فکر میکردم که بهشت فقط یک مکانه که تمام انسانها در اونجا هستند ولی بعدها فهمیدم بهشت به تعداد آیات قرآن درجه و طبقه داره یعنی حدود ۶۲۰۰ درجه و طبقه، انسانها بر حسب اعمالشون که هر چی مومن‌تر و انسانتر و دارای اعمال صالح بیشتری باشند در طبقات بالاتر قرار میگیرند.
فاصله‌ی بین هر کدام از این طبقات بهشت به اندازه‌ی فاصله‌ی زمین تا ستاره‌هاست.
گفته شده آخرین شخصی که وارد بهشت میشه وی مدت بسیار زیادی را در جهنم عذاب دیده و گذرانده و بعد از پاک شدن از گناهان وارد پایینترین درجه‌ی بهشت میشه و ملک و سرزمین وی به حدی گستردس که بعد از هزار سال راه رفتن میتونه به انتهای قلمرو تحت اختیار خودش برسه (در بهشت انسان اراده کنه در هر نقطه‌ای حاضر میشه ولی برای بیان وسعت و بزرگی بهشت به راه رفتن زمینی تشبیه شده) و او بر تخت خودش تکیه میزنه و خادمان بیشمار داره و هر انسانی در بهشت پادشاه سرزمین خودشه و چنین نعمت بزرگی که در پایینترین درجه بهشت وجود داره حالا ببینید که در طبقات و درجات بالاتر بهشت چه خبره که حتی به فکر ساکنان بهشت‌های پایین‌تر هم خطور نمیکنه و چه نعمت‌های بیشتری که در انتظار بهشت‌های بالاتره !
گفته میشه که بهشتِ هر انسان کاملی به اندازه‌ی کل هستیه !
ویژگی‌ها و صفات و نعمت‌های پایینترین طبقه بهشت به فکر هیچ انسان زمینی‌ای نفوذ نمیکنه حالا ببینید که بهشت با حدود ۶۲۰۰ طبقه که هر چه بالاتر بریم لذ‌ت‌هاش به فکر انسان‌های بهشت‌های پایین‌تر هم خطور نمیکنه درکش واقعا سخت و بسیار لذت بخشه که انسان با چنین چیزهایی روبرو میشه.
بالاترین جایگاه در بهشت منزلگاه پیامبران و صدیقان و شهیدانه و خزائن الهی و نعمت‌های اصلی خدا آنجاست.
ملک و قلمرو بهشت ثابت نیست و به مرور گسترده‌تر هم میشه، هر چه که به سمت طبقات بالاتر بهشت بریم نعمت‌های بیشتر و بهتری در انتظار بهشتیانه و ثابت نمیمونه و باز هم نعمت‌های تازه‌تر بهشون اضافه میشه.
همونطور که گفتم تعداد درجات بهشت به تعداد آیات قرآنه و در روز قیامت به حافظ و قاری قرآن گفته میشه که بخوان و بالا برو (در صورتیکه به دستورات قرآن هم عمل کرده باشه) و میخونه و بالا میره و تا حدی بالا میره که فقط پیامبران از او بالاتر هستند.
خوش به حال کسانی که در بالاترین منزلگاه‌های بهشتی یعنی بهشت عدن و بهشت فردوس قرار بگیرن.
انسانها در جهان بی انتهای آخرت به هیچکس جز خدا نیازمند نیستند و هیچکس به حریم خصوصیشون حق ورود نداره و هر انسانی پادشاه سرزمین خودشه (سرزمینی به اندازه‌ی ده‌ها تا میلیاردها برابر همین کره‌ی خاکی خودمون) و در قصرهاشون در آرامش ابدی به سر میبرند.
من هر وقت به ابدیت فکر میکنم از خودم میپرسم یعنی تا کی ؟ این موقع است که آدم به مهربانی و بزرگ بودن خدا پی میبره.
متاسفانه کسانی که در این دنیا به خاطر اندک مال دنیا چه ظلمهایی که نمیکنن از چه جایگاه‌های بالاتری در بهشت محروم میشن و جایگاه پست‌تر و محدودتری به اونها تعلق میگیره.
مهربان مرادی _ شنبه ۱۶ تیر ۱۴۰۳
