اینجا یکی دیگه از آبشارهای اطراف تهرانه که خیلی هنوز درگیر گردشگر و گردشگری نشده،
نه اینکه فکر کنید هیچ کس نیست، ولی اوایل راه، به سمت خرابیرو داره طی میکنه
یه مسیری که مدام گذر از رودخونه داره و ریزش کوه به دلیل وجود سنگهای رسوبی و آهکی تو منطقه زیاد به نظر میرسه
الان آب زیادی نداره، مخصوصا بخاطر عدم بارندگی و گرمای زیاد ولی مطمئنا بهار زیبایی داشته،
اتفاق بدی که تو فضای اطراف تهران افتاده هجوم گردشگر نماها به مناطق دست نخوردست، که به دلیل کرونا و محدودیت و حتی نداشتن توانایی مالی مثل گذشته برای سفر و تفریح اتفاق افتاده.
منظور من این نیست که هر منطقه مختص آدمهای خاصه، ولی یه آموزش کوچیک می تونه نجات دهنده خیلی از معضل های گردشگری باشه.
مثلا مردم این روستا اصلا دل خوشی از گردشگر ندارن و احتمال این هست که جلوی ورود گردشگر به منطقه گرفته بشه مثل سیبان دره، هرانده و خیلی جاهای دیگه اطراف تهران یا حتی دورتر ،
متاسفانه اینستاگرام و فضای مجازی فقط در بخش معرفی مناطق روی مخاطبینش تاثیرگذاره و تو بخش آموزش خیلی موثر نبوده،
البته شاید اگر همین آموزش ها نبود فاجعه بدتری اتفاق میفتاد.
من هنوز نمیدونم معرفی کردن یه منطقه درست هست یا نه ولی اینو میدونم با روند اشتباه و پذیرش هر نوع رفتاری تو فضای طبیعی و حتی فرهنگی تنها به سمت نابودی گردشگری میریم نه پیشرفت.
به نظر شما چطور باید با این قضیه برخورد کرد؟
