.
یه در کوچیک چوبی که حتی نمیشه تصورشم کرد، داخلش همچین عمارتی وسط درختای توت، قد علم کرده
اولین چیزی که میشه دید یه ساختمون با یک عالم رنگ و نقشه، که نشون از هنر کاشیکاریه ایرانیه، با طرحهای اسلیمی و نقش های فیروزه ایه سبز و لاجوردی،
یکم که دقیتر بشی متوجه یه تلفیق حساب شده از هنر و معماری فرنگی میشی
رنگهای زرد و قرمز با ستونهای ظریف و نمای سنگی لابلای ستونهای کاشیکاری شده و پله هایی که به داخل عمارت هدایتت میکنه.
یه سری پله از داخل به سمت پایین که به حیاط پشتی میرسه
و در ادامش به سمت بالا برای رسیدن به اتاقها
چیزی که تو عمارت کوشک (شقاقی)جلب توجه میکنه، اهمیت هنر برای حسین شقاقی، صاحب عمارت، تو اواخر قاجاره که بد‌ون هیچ تعصبی ازش استفاده کرده،
استفاده از هنر و سبک اروپایی که نتیجه سالها زندگیش در اون منطقست و تلفیقش با هنر کشوری که بهش تعلق داشته و کاملا غالب بر هنر اروپایی کار شده.
تلفیق رنگ و نقشهای فیروزه ای و لاجوردی، سبز، سفید، کنار سقفهای گچبری شده زرد و قرمز با درو پنجره های چوبی و شیشه های رنگی.
ظرافت نقشها و گچبری های بی نظیر عمارت کنار سبزی باغو صدای فواره داخل حوض، وصف ناشدنیه،
یه عمارت ۸۰ ساله که هم قاجارو به خودش دید، هم پهلوی و هم این روزهارو
به خواست شخصی
.
