اولین تلاشها برای تولید فولادهای زنگ نزن در اوائل دهه هفتاد قرن نوزدهم انجام گرفت. درسال 1872 دو مهندس انگلیسی به نام های جان وودز و جان کلارک فولادهای مقاوم به خوردگی کروم دار را تولید نمودند. در تحقیقات آنها میزان کروم این فولادها از 5 تا 30 درصد و تنگستن تا 1.5 درصد بود و اختراع خود را به نام فولادهای مقاوم به آب و هوا نامگذاری کردند. این تحقیقات پنجاه سال بعد توسط آرمستراگ از شرکت لودلوم ادامه و توسعه یافت.
درسال 1877 مهندس شیمی فرانسوی بنام ژان بتیست بوسانگو به همراه آلمه بروستلین در Aciéries Holtzer واقع درUnieux فرانسه اولین نسل از فولادهای کروم دار را تولید کردند.آنها تشخیص دادند که خواص مکانیکی فولادهای تولیدی آنها به محتوای کروم و کربن بستگی دارد.
در سال 1886 بین شیمیدانان و مهندسین متالورژی و فلزات این تحلیل که فولادهای حاوی کروم (Chromium steels) مقاومت به خوردگی بیشتری در بسیاری از محیطها دارند به دانش عمومی تبدیل و مورد تائید تبدیل میشود. شرکت فرانسوی هولتزر (Holtzer and Company of Unieux) در نمایشگاه پاریس در سال 1900 میلادی فولادی را معرفی میکند که زنگ نمیزند و به عنوان non-rusting and acid-resisting معرفی میشود.
پروفسورمتالورژی فرانسوی ، لئون گیلت درسال 1905 مجموعه مقالاتی در زمینه فولادهای آهن – کروم با میزان کربن کم منتشر نمود. این گریدهای فولاد که به نوعی ضدزنگ محسوب میشدند تقریبا مشابه فولادهایی بودند که شرکت هولتزر در سال 1900 در نمایشگاه پاریس ارائه کرده بود. درسال 1905 میلادی اولین کتاب در زمینه فولادهای ضدزنگ توسط لئون گیلت در پاریس در 132 صفحه چاپ شد. در این کتاب گیلت مبانی اولیه تولید ، مقاومت به خوردگی و کاربردهای استینلس استیل ها را مطرح کرده بود. گیلت درسال 1906 میلادی مجموعه مطالعات و تحقیقات خود روی آلیاژهای آهن – نیکل – کروم منتشر کرد که سنگ بنایی برای تحقیق و متالورژی این دسته از آلیاژها شد.
برای کسب اطلاعات بیشتر به سایت متالیوم و لینک زیر مراجعه فرمائید :
http://metaliom.com/Default.aspx?PageName=alloysdata&mt=280&alloy=Stainless%20Steel%20304#tabs-2161
