این یکی دو هفته چند اتفاق مشابه باعث شد که برم توی فکر
یک زمانی بود که روزی چند تماس یا مراجعه داشتم برای سوالات فنی. سوای تجربهی عملی خودم و بکگراند برنامهنویسی باستانی! تقریبا تمام جوابها رو به این دلیل میتونستم سریع و راحت بدم که یک ذره انگلیسی بلد بودم.
لااقل بیشتر از سوال کننده.
اغلب اوقات به معلومات شخصی نمیرسید. همین که لغت و کانسپت مربوطه رو درست میفهمیدم جواب طرف رو میدادم
حالا با اینکه خیلی چیزها تغییر کرده و سرعت تغییرات هم خیلی زیاد شده.
اما دنیا داره روی همون پاشنه میچرخه. سوال و مراجعه کمتر شده اما همچنان هست. با این تفاوت که الآن (بهجز همون درک انگلیسی) طرز استفاده از هوش مصنوعی هم مهم است.
اغلب اوقات جلوی چشم خود سوال کننده از یکی از این ببوگلابیها(همون:Ai) سوال میکنم و جوابش رو میدم.
طرف مات میمونه توی گوشیاش هوارتا آپ نصب کرده ولی سوال کردن رو بلد نبوده تا به جواب برسه. گاهی هم شبیه همین اتفاق پشت تلفن... طرف تاداره سوال رو میپرسه از یک ببوگلابی پرسیدم و جواب رو براش توی مسنجر فرستادم. هنوز حرفش تموم نشده داره توضیح میده که بهش میگم توی گوشیات رو نگاه کن
همون قدر که شنیدن رو درست یاد نگرفتیم. سوال کردن درست رو هم خیلیهامون بلد نیستیم.
چه از آدمها چه از ببوگلابیها
