.
همیشه مادر را به مداد تشبیه می کردم که با هر بار تراشیده شدن کوچک و کوچک تر میشود
ولی پدر یک خودکار شکیل و زیباست که در ظاهر ابهتش را همیشه حفظ میکند، خم به ابرو نمیآورد و خیلی سخت تر از این حرفهاست؛
فقط هیچکس نمیبیند و نمیداند که چقدر دیگر میتواند بنویسد.
بیایید قدردان باشیم.
به سلامتی پدر و مادرها
بارها میشد که کنارم باشد و دلم با او نباشد اما پدر هر جا که باشد،
دور و نزدیک،شک ندارم که دلش هر لحظه با من است.
بوسه میزنم بر دست های مردی که هیچ گاه دستهایم را رها نکرد!
. ????????