در تعریف کارگردانی سینما گفته میشود که کارگردان باید به اصول و قواعد تمامی مراحل تولید مسلط باشد تا بهخوبی بتواند نتیجهٔ مطلوب را بهدست آورد. اما بنظر من یک کار دیگر کارگردانی که اغلب از آن غافل هستند آموزش است. اغلب یک هنرپیشه و عوامل فیلم آدمهای حرفهای هستند و در کار خود خبره و مسلطاند، اما یک کارگردان میتواند و باید برای بهتر دیدن شدن کارش وارد گود شود و اگر کسی نقصانی در کارش و اجرایش دارد، آن را با تمرین دادن بیشتر به آن فرد برطرف کند و این اصلا اشکالی ندارد و کار آن بازیگر و عوامل درخشانتر میشود و نفعش برای کل فیلم است. و حال خداوند که کارگردان کل این عالم است، به شما نقشی داده و فیلمنامه و عوامل را تعریف کرده تا شما بتوانید بهترین عملکرد را داشته باشید. مثل دستوراتی که در قرآن خود داده یا راهنماییهایی که توسط پیامبران و رسولان خود به بشر داده، تا از طریق آنها بهترین کیفیت را به عنوان یک انسان کامل داشته باشند. اما در کنار آن اگر او از سر محبت بنده خود را کناری نکشد و در گوشش یا با نشانههایش و کمکهایش دست او را پدارانه نگیرید و او را نجات ندهد یک جای کار میلنگد. ما به عنوان انسان در مسیر دستورات او باید حرکت کنیم و در واقع یک بازیگر مسلط و حرفهای بشویم و در مسیر تعالی و رشد باشیم و بمانیم، تا گوشه ابرویی و یا گوشه چشمی به ما نشان دهد و زندگی ما بهتر که چه بسا عالیتر و كُنْ فَيَكُونُ شود.
✍️م.راد