نامه‌ به صاحب زمان

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ 
السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا صَاحِبَ الزَّمَانِ (عَجَّلَ اللَّهُ فَرَجَهُ)

امروز ۲۲ تیرماه ۱۴۰۴

ای مهر تو همه ریشه‌ام، و ای نامدار و بزرگ در همه اندیشه‌ام، ای که شناخت تو و در تو بودن یعنی در زمان بودن، یعنی در خدا بودن، یعنی فهم دین و توحید و نبوت و امامت و همه صفات الهی و اصول و قوانین خدا. ای پاینده و ای زنده و جاودان در همه زمان‌ها و ای زمان بی انتها.

من را دریاب! صدای من را کم‌کم بشنو که جایی و کسی ندارم برای حرف زدن. هر چند غرق در گناهم و ناراحتم از این همه قصور و کم کاری که همیشه گریبانگیر من است. و از این نفس سرکش و لجام گسیخته. ای فرمانده خوبان و ای ناجی بشریت و ای مهر تو و نجات تو دور افتاده از سر ظلم بشر. عاقلم کن به وجود و دیدارت در همه حال. مرا زنده کن به هم صحبتی و محبت با خودت. می‌دانم که می‌دانی که من کمترین از شما چیزهای زیاد می‌خواهم، اما می‌خواهم که فقط بدانید که نیت من اول چیزی جزء احترام و خضوع در پیشگاه شما نیست. ادب حکم می‌کند که شما ای امام زمان این را بدانید که اول از همه احترام به شما اصل است. اگر همیشه در حال ادب و احترام شما باشم هم کم است. آنقدر باید شما را احترام کنم تا خدا ناظر باشد که این بنده کمترین و گنه‌کار باید اول متوجه این احترام باشد و انشاالله که خواهم بود به لطف و عنایت خدای عظیم. مولای من و ای رئیس و آقای من، شما بدانید که این بنده ناچیز می‌داند که حکم احترام شما در اول همه‌چیز شناخت شماست. پیشاپیش از شما عذرخواهی می‌کنم که اگر زودتر و جلوتر از شما خواسته‌ای را در آینده مطرح می‌کنم، که از سر نا آگاهی و عجله کردن است و از شما خواهش دارم آن را به حساب بی ادبی و بی احترامی من نگذارید. از شما خواهش می‌کنم شناخت خودتان را به من ارزانی دارید و مرا در جهت این آگاهی هر لحظه رشد دهید. خداوندا، شاهد باش که سعی‌ام را می‌کنم تا نیات من در برابر امام زمانت خالص شود و سعی و کوشش هر چند ناچیزم را ببین. آقای من سر شما سلامت، دیدار شما نزدیک و شناخت و معرفت شما بر من هر روز آسان و آسان تر باد.

اَللّهُمَّ عَجِّل لِوَلیِّکَ الفَرَج

https://t.me/SZletter