به لطف استاندارد مدرن - و هنوز فراگیر نشده - WebAssembly، امروزه همه مرورگر های مدرن می توانند به جای اجرای جاوا اسکریپت، یک زبان bytecode استانداردِ سطح پایین و شبیه به زبان اسمبلی را اجرا کنند. استفاده از WebAssembly می تواند موجب اجرای سریع تر کد و کاهش حجم آن شود. اما مهمترین مزیت این هست که امروز می توانیم همه زبان های قدرتمند نظیر سی شارپ را به نحوی کامپایل کنیم که خروجیِ نهایی، منطیق با استاندارد webassembly باشد و به صورت native در مرورگرها دات نت را اجرا کنیم.
کامپایل سی شارپ به WebAssembly توسط تیم Mono مایکروسافت انجام شده و عمده مشکلات فنی سر راه برداشته شده اند. اما برای اینکه عملا بشود از دات نت در مرورگر ها استفاده کرد، مایکروسافت در پی پیاده سازی پروژه جاه طلبانه ای به نام Blazor می باشد. در واقع Blazor فریم ورک Client-Side مبتنی بر دات نت خواهد بود، الهام گرفته از فریم ورک های کنونی (مانند Angular و React) و رقیبی جدید برای آن ها. فریم ورک Blazor هم مانند آن ها حول مفهوم Component شکل گرفته است. کامپوننت هایی که کلاس های سی شارپی هستند و با زبان Razor توسعه داده شده اند.
استفاده از دات نت در مرورگر ها می تواند موجب این شود که کد بیشتری را بین سرور و کلاینت بتوانیم به اشتراک بگذاریم و نیاز به دوباره کاری در هر دو سمت نداشته باشیم. علاوه بر این توسعه دهندگان سی شارپ کمی بیشتر به مفهوم Full Stack Developer نزدیک خواهند شد.
همچنین با استفاده از WebAssembly می توانیم به تمام کتابخانه های موجود جاوااسکریپتی هم دسترسی داشته باشیم و محدودیتی در این زمینه وجود ندارد. همچنین می توان DOM را هم از این طریق مدیریت و دستکاری کرد.
در حال حاضر تیم AspNet عهده دار کار بر روی پروژه Blazor شده است. از نوشته های آن ها چنین بر می آید که تا نهایی شدن این پروژه هنوز باید صبر کنیم.
* گیت هاب Blazor:
https://github.com/aspnet/Blazor
* کمی فنی تر:
http://blog.stevensanderson.com/2018/02/06/blazor-intro/
* بلاگ تیم AspNet در رابطه با پروژه جدید Blazor:
https://blogs.msdn.microsoft.com/webdev/2018/02/06/blazor-experimental-project/
*پادکست اسکات هنسلمن در مورد وب اسمبلی با یکی از توسعه دهنده گان فایرفاکس:
https://hanselminutes.com/581/inside-webassembly-with-mozilla-fellow-david-bryant
