میرزا تقی‌خان فراهانی، معروف به امیرکبیر، یکی از بزرگ‌ترین و تاثیرگذارترین رجال دوره قاجار بود. او در سال 1222 هجری قمری در روستای هزاوه اراک به دنیا آمد و از کودکی زیر نظر پدرش که خود از کارگزاران دولت بود، تربیت شد. او توانست با تحصیلات خود و هوش ذاتی، به مراتب بالای دولتی دست یابد.
امیرکبیر در زمان ناصرالدین شاه قاجار به مقام صدارت عظمی رسید و در طول مدت کوتاه خدمتش توانست اصلاحات گسترده‌ای در نظام اداری، مالی و آموزشی ایران انجام دهد. از مهم‌ترین اقدامات او می‌توان به تأسیس دارالفنون، اولین مدرسه عالی ایران، اشاره کرد که نقش مهمی در پیشرفت علمی و فرهنگی کشور داشت.
او همچنین به مقابله با فساد دولتی و کاهش نفوذ خارجیان پرداخت و با ایجاد اصلاحات مالی، توانست نظم و ثباتی در اقتصاد کشور برقرار کند. اما با وجود این تلاش‌ها، دشمنی‌های بسیاری با او شکل گرفت و سرانجام به دستور شاه در سال 1268 هجری قمری در حمام فین کاشان به قتل رسید.
امیرکبیر نمادی از اصلاح‌طلبی، شجاعت و عشق به وطن بود و نام او همیشه در تاریخ ایران با افتخار یاد می‌شود. زندگی او نمونه‌ای از تلاش برای پیشرفت و اصلاحات در جامعه‌ای است که با چالش‌های فراوانی روبه‌رو بود.
گردآورنده: جواد صدیق نیا
