تعیین اثرات شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی بر افزایش تاب آوری جانبازان
دکتر مریم شجاعیان.دکتری روانشناسی و استاد دانشگاه
تابآوری ظرفیت بازگشت از چالشهای اجتماعی، مالی و یا احساسی به تعادل مجدد است و آن را بیانگر توانایی فرد جهت سازش یافتگی مجدد در برابر غم، ضربه، شرایط نامطلوب و عوامل تنیدگیزای زندگی می دانیم. به عبارت دیگر، تابآوری به معنای مقاومت فعل پذیر در برابر آسیب یا شرایط تهدید کننده نیست، بلکه فرد تابآور مشارکت کننده فعال و سازنده محیط پیرامونی خود است. تابآوری را به معنای مهارتها، خصوصیات و توانمندیهایی تعریف کرده اند که فرد را قادر میسازد با سختیها، مشکلات و چالشها سازگار شود. هرچند برخی از ویژگیهای مرتبط با تابآوری به صورت زیستی و ژنتیکی تعیین می شوند، اما مهارتهای مربوط به تابآوری را میتوان با آموزش و مدالخه تقویت و افزایش داد.
با توجه به آنچه گفته شد کاهش سلامت روانی و پایین آمدن سطح تاب آوری جانبازان در اثر آسیب های ناشی از جنگ، یکی از چالشهاي امروز روان درمانی در حوزه کمک به جانبازان میباشد و یافتن راهی براي افزایش تاب آوری و سطح سلامت روانی آنان نیازمند توجه فزون تري میباشد. در این راستا رویکردهاي درمانی بسیاري ایجاد شده و به کار گرفته شده اند. اما یکی از رویکرد هاي درمانی که بر تاب آوری این افراد می تواند کمک کند شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی است.
تابآوری ظرفیت بازگشت از چالشهای اجتماعی، مالی و یا احساسی به تعادل مجدد است و آن را بیانگر توانایی فرد جهت سازش یافتگی مجدد در برابر غم، ضربه، شرایط نامطلوب و عوامل تنیدگیزای زندگی می دانیم. به عبارت دیگر، تابآوری به معنای مقاومت فعل پذیر در برابر آسیب یا شرایط تهدید کننده نیست، بلکه فرد تابآور مشارکت کننده فعال و سازنده محیط پیرامونی خود است. تابآوری را به معنای مهارتها، خصوصیات و توانمندیهایی تعریف کرده اند که فرد را قادر میسازد با سختیها، مشکلات و چالشها سازگار شود. هرچند برخی از ویژگیهای مرتبط با تابآوری به صورت زیستی و ژنتیکی تعیین می شوند، اما مهارتهای مربوط به تابآوری را میتوان با آموزش و مدالخه تقویت و افزایش داد.
تابآوری ظرفیت بازگشت از چالشهای اجتماعی، مالی و یا احساسی به تعادل مجدد است و آن را بیانگر توانایی فرد جهت سازش یافتگی مجدد در برابر غم، ضربه، شرایط نامطلوب و عوامل تنیدگیزای زندگی می دانیم. به عبارت دیگر، تابآوری به معنای مقاومت فعل پذیر در برابر آسیب یا شرایط تهدید کننده نیست، بلکه فرد تابآور مشارکت کننده فعال و سازنده محیط پیرامونی خود است. تابآوری را به معنای مهارتها، خصوصیات و توانمندیهایی تعریف کرده اند که فرد را قادر میسازد با سختیها، مشکلات و چالشها سازگار شود. هرچند برخی از ویژگیهای مرتبط با تابآوری به صورت زیستی و ژنتیکی تعیین می شوند، اما مهارتهای مربوط به تابآوری را میتوان با آموزش و مدالخه تقویت و افزایش داد.
تابآوری ظرفیت بازگشت از چالشهای اجتماعی، مالی و یا احساسی به تعادل مجدد است و آن را بیانگر توانایی فرد جهت سازش یافتگی مجدد در برابر غم، ضربه، شرایط نامطلوب و عوامل تنیدگیزای زندگی می دانیم. به عبارت دیگر، تابآوری به معنای مقاومت فعل پذیر در برابر آسیب یا شرایط تهدید کننده نیست، بلکه فرد تابآور مشارکت کننده فعال و سازنده محیط پیرامونی خود است. تابآوری را به معنای مهارتها، خصوصیات و توانمندیهایی تعریف کرده اند که فرد را قادر میسازد با سختیها، مشکلات و چالشها سازگار شود. هرچند برخی از ویژگیهای مرتبط با تابآوری به صورت زیستی و ژنتیکی تعیین می شوند، اما مهارتهای مربوط به تابآوری را میتوان با آموزش و مدالخه تقویت و افزایش داد.
تابآوری ظرفیت بازگشت از چالشهای اجتماعی، مالی و یا احساسی به تعادل مجدد است و آن را بیانگر توانایی فرد جهت سازش یافتگی مجدد در برابر غم، ضربه، شرایط نامطلوب و عوامل تنیدگیزای زندگی می دانیم. به عبارت دیگر، تابآوری به معنای مقاومت فعل پذیر در برابر آسیب یا شرایط تهدید کننده نیست، بلکه فرد تابآور مشارکت کننده فعال و سازنده محیط پیرامونی خود است. تابآوری را به معنای مهارتها، خصوصیات و توانمندیهایی تعریف کرده اند که فرد را قادر میسازد با سختیها، مشکلات و چالشها سازگار شود. هرچند برخی از ویژگیهای مرتبط با تابآوری به صورت زیستی و ژنتیکی تعیین می شوند، اما مهارتهای مربوط به تابآوری را میتوان با آموزش و مدالخه تقویت و افزایش داد.
