سرمايه روانشناختي از منظر دکتر مريم شجاعيان مدرس دانشگاه دکتر مريم شجاعيان روانشناس و مدرس دانشگاه سرمایه روان شناختی یک حالت روان¬شناختی مثبت و رویکرد واقع گرا و انعطاف پذیر نسبت به زندگی است . سرمایه روان-شناختی از چهار سازه امید ، خوش بینی ، تاب آوری و خودکارآمدی تشکیل می¬شود و هر کدام از آنها به عنوان یک ظرفیت روان شناختی مثبت در نظر گرفته می¬شوند، مقیاس اندازه¬گیری معتبر دارند، مبتنی بر نظریه و تحقیق و وابسته به حالت و قابلیت رشد هستند و به طور چشمگیری با پیامدهای عملکردی ارتباط دارند (لوتانز، یوسف و آوولیو، 2007).
امید، توانایی شخص برای هدف گذاری، تجسم مسیرهای لازم برای رسیدن به هدف ها و داشتن انگیزه لازم در جهت رسیدن به آن هدف ها است. خوش بینی به اسنادهای علّی مثبت اشاره می کند و روشی است که در آن افراد وقایع مثبت و منفی را تبیین می کنند و انتظار نتیجه مثبت دارند. تاب آوری، ظرفیت فرد برای پاسخ دادن و حتی شکوفا شدن در شرایط فشارزای مثبت یا منفی است؛ و خودکارآمدی به اطمینانی که افراد به توانایی¬های خود برای انجام یک تکلیف خاص دارند، اشاره می¬کند (لوتانز، یوسف و آوولیو ، 2007). در حالی که پژوهش¬های پیشین هر کدام از چهار حیطه تشکیل دهنده سازه سرمایه روان شناختی را به طور جداگانه از هم مورد بررسی قرار داده¬اند، اما مطالعات مربوط به سرمایه روان شناختی این سازه ها را در ارتباط با یکدیگر می بیند و مشترکات این متغیرها را در نظر می گیرند (نورمن، آوی، نیمنیچت و پیجون ، 2010). به عبارت دیگر سرمایه روان شناختی یک سازه «مرتبه بالاتر » در نظر گرفته می¬شود، به این معنی که این چهار متغیر با هم ترکیب می¬شوند و یک کل هم افزایی را می-سازند و انتظار می¬رود که کل سازه نسبت به تک تک متغیرهای تشکیل دهنده آن تأثیر بیشتری بر عملکرد داشته باشد. در واقع اصطلاح سرمایه روان شناختی به مفهوم این که « چه کسی هستید (خود واقعی)» و « چه کسی می¬خواهید بشوید (خود ممکن) » اشاره دارد و چیزی ورای سرمایه انسانی « چه چیزی می دانم» و سرمایه اجتماعی « چه کسانی را می شناسم» است. (لوتانز، لوتانز و لوتانز، 2004).
بنابراین، سرمایه روان شناختی شامل متغیرهای روان-شناختی مثبت¬گرایی است که قابل اندازه گیری، توسعه و پرورش هستند و امکان عوامل مدیریت بر آنها وجود دارد.
سرمایه روان شناختی یک حالت روانشناختی مثبت و رویکرد واقع گرا و انعطاف پذیر نسبت به زندگی است . سرمایه روانشناختی از چهار سازه امید[1]، خوش بینی[2]، تاب آوری[3]و خودکارآمدی[4]تشکیل میشود و هر کدام از آنها به عنوان یک ظرفیت روان شناختی مثبت در نظر گرفته میشوند، مقیاس اندازهگیری معتبر دارند، مبتنی بر نظریه و تحقیق و وابسته به حالت و قابلیت رشد هستند و به طور چشمگیری با پیامدهای عملکردی ارتباط دارند (لوتانز، یوسف و آوولیو، 2007).
امید، توانایی شخص برای هدف گذاری، تجسم مسیرهای لازم برای رسیدن به هدف ها و داشتن انگیزه لازم در جهت رسیدن به آن هدف ها است. خوش بینی به اسنادهای علّی مثبت اشاره می کند و روشی است که در آن افراد وقایع مثبت و منفی را تبیین می کنند و انتظار نتیجه مثبت دارند. تاب آوری، ظرفیت فرد برای پاسخ دادن و حتی شکوفا شدن در شرایط فشارزای مثبت یا منفی است؛ و خودکارآمدی به اطمینانی که افراد به تواناییهای خود برای انجام یک تکلیف خاص دارند، اشاره میکند (لوتانز، یوسف و آوولیو[5]، 2007). در حالی که پژوهشهای پیشین هر کدام از چهار حیطه تشکیل دهنده سازه سرمایه روان شناختی را به طور جداگانه از هم مورد بررسی قرار دادهاند، اما مطالعات مربوط به سرمایه روان شناختی این سازه ها را در ارتباط با یکدیگر می بیند و مشترکات این متغیرها را در نظر می گیرند (نورمن، آوی، نیمنیچت و پیجون[6]، 2010). به عبارت دیگر سرمایه روان شناختی یک سازه «مرتبه بالاتر[7]» در نظر گرفته میشود، به این معنی که این چهار متغیر با هم ترکیب میشوند و یک کل هم افزایی[8]را میسازند و انتظار میرود که کل سازه نسبت به تک تک متغیرهای تشکیل دهنده آن تأثیر بیشتری بر عملکرد داشته باشد. در واقع اصطلاح سرمایه روان شناختی به مفهوم این که « چه کسی هستید (خود واقعی)» و « چه کسی میخواهید بشوید (خود ممکن) » اشاره دارد و چیزی ورای سرمایه انسانی[9]« چه چیزی می دانم» و سرمایه اجتماعی[10]« چه کسانی را می شناسم» است. (لوتانز، لوتانز و لوتانز، 2004).
بنابراین، سرمایه روان شناختی شامل متغیرهای روانشناختی مثبتگرایی است که قابل اندازه گیری، توسعه و پرورش هستند و امکان عوامل مدیریت بر آنها وجود دارد.
[1] - hope
[2] -optimism
[3] - resiliency
[4] - self- efficacy
[5]- Luthans, Youssef, Avolio
[6]- Norman, Avey, Nimnicht& Pigeon
[7]- Higher order
[8] - Synergistic
[9] - Human capital
[10] - social captial
دکتر مريم شجاعيان روانشناس و مدرس دانشگاه سرمایه روان شناختی یک حالت روانشناختی مثبت و رویکرد واقع گرا و انعطاف پذیر نسبت به زندگی است . سرمایه روانشناختی از چهار سازه امید[1]، خوش بینی[2]، تاب آوری[3]و خودکارآمدی[4]تشکیل میشود و هر کدام از آنها به عنوان یک ظرفیت روان شناختی مثبت در نظر گرفته میشوند، مقیاس اندازهگیری معتبر دارند، مبتنی بر نظریه و تحقیق و وابسته به حالت و قابلیت رشد هستند و به طور چشمگیری با پیامدهای عملکردی ارتباط دارند (لوتانز، یوسف و آوولیو، 2007).
امید، توانایی شخص برای هدف گذاری، تجسم مسیرهای لازم برای رسیدن به هدف ها و داشتن انگیزه لازم در جهت رسیدن به آن هدف ها است. خوش بینی به اسنادهای علّی مثبت اشاره می کند و روشی است که در آن افراد وقایع مثبت و منفی را تبیین می کنند و انتظار نتیجه مثبت دارند. تاب آوری، ظرفیت فرد برای پاسخ دادن و حتی شکوفا شدن در شرایط فشارزای مثبت یا منفی است؛ و خودکارآمدی به اطمینانی که افراد به تواناییهای خود برای انجام یک تکلیف خاص دارند، اشاره میکند (لوتانز، یوسف و آوولیو[5]، 2007). در حالی که پژوهشهای پیشین هر کدام از چهار حیطه تشکیل دهنده سازه سرمایه روان شناختی را به طور جداگانه از هم مورد بررسی قرار دادهاند، اما مطالعات مربوط به سرمایه روان شناختی این سازه ها را در ارتباط با یکدیگر می بیند و مشترکات این متغیرها را در نظر می گیرند (نورمن، آوی، نیمنیچت و پیجون[6]، 2010). به عبارت دیگر سرمایه روان شناختی یک سازه «مرتبه بالاتر[7]» در نظر گرفته میشود، به این معنی که این چهار متغیر با هم ترکیب میشوند و یک کل هم افزایی[8]را میسازند و انتظار میرود که کل سازه نسبت به تک تک متغیرهای تشکیل دهنده آن تأثیر بیشتری بر عملکرد داشته باشد. در واقع اصطلاح سرمایه روان شناختی به مفهوم این که « چه کسی هستید (خود واقعی)» و « چه کسی میخواهید بشوید (خود ممکن) » اشاره دارد و چیزی ورای سرمایه انسانی[9]« چه چیزی می دانم» و سرمایه اجتماعی[10]« چه کسانی را می شناسم» است. (لوتانز، لوتانز و لوتانز، 2004).
بنابراین، سرمایه روان شناختی شامل متغیرهای روانشناختی مثبتگرایی است که قابل اندازه گیری، توسعه و پرورش هستند و امکان عوامل مدیریت بر آنها وجود دارد.
[1] - hope
[2] -optimism
[3] - resiliency
[4] - self- efficacy
[5]- Luthans, Youssef, Avolio
[6]- Norman, Avey, Nimnicht& Pigeon
[7]- Higher order
[8] - Synergistic
[9] - Human capital
[10] - social captial
دکتر مريم شجاعيان روانشناس و مدرس دانشگاه سرمایه روان شناختی یک حالت روان¬شناختی مثبت و رویکرد واقع گرا و انعطاف پذیر نسبت به زندگی است . سرمایه روان-شناختی از چهار سازه امید ، خوش بینی ، تاب آوری و خودکارآمدی تشکیل می¬شود و هر کدام از آنها به عنوان یک ظرفیت روان شناختی مثبت در نظر گرفته می¬شوند، مقیاس اندازه¬گیری معتبر دارند، مبتنی بر نظریه و تحقیق و وابسته به حالت و قابلیت رشد هستند و به طور چشمگیری با پیامدهای عملکردی ارتباط دارند (لوتانز، یوسف و آوولیو، 2007).
امید، توانایی شخص برای هدف گذاری، تجسم مسیرهای لازم برای رسیدن به هدف ها و داشتن انگیزه لازم در جهت رسیدن به آن هدف ها است. خوش بینی به اسنادهای علّی مثبت اشاره می کند و روشی است که در آن افراد وقایع مثبت و منفی را تبیین می کنند و انتظار نتیجه مثبت دارند. تاب آوری، ظرفیت فرد برای پاسخ دادن و حتی شکوفا شدن در شرایط فشارزای مثبت یا منفی است؛ و خودکارآمدی به اطمینانی که افراد به توانایی¬های خود برای انجام یک تکلیف خاص دارند، اشاره می¬کند (لوتانز، یوسف و آوولیو ، 2007). در حالی که پژوهش¬های پیشین هر کدام از چهار حیطه تشکیل دهنده سازه سرمایه روان شناختی را به طور جداگانه از هم مورد بررسی قرار داده¬اند، اما مطالعات مربوط به سرمایه روان شناختی این سازه ها را در ارتباط با یکدیگر می بیند و مشترکات این متغیرها را در نظر می گیرند (نورمن، آوی، نیمنیچت و پیجون ، 2010). به عبارت دیگر سرمایه روان شناختی یک سازه «مرتبه بالاتر » در نظر گرفته می¬شود، به این معنی که این چهار متغیر با هم ترکیب می¬شوند و یک کل هم افزایی را می-سازند و انتظار می¬رود که کل سازه نسبت به تک تک متغیرهای تشکیل دهنده آن تأثیر بیشتری بر عملکرد داشته باشد. در واقع اصطلاح سرمایه روان شناختی به مفهوم این که « چه کسی هستید (خود واقعی)» و « چه کسی می¬خواهید بشوید (خود ممکن) » اشاره دارد و چیزی ورای سرمایه انسانی « چه چیزی می دانم» و سرمایه اجتماعی « چه کسانی را می شناسم» است. (لوتانز، لوتانز و لوتانز، 2004).
بنابراین، سرمایه روان شناختی شامل متغیرهای روان-شناختی مثبت¬گرایی است که قابل اندازه گیری، توسعه و پرورش هستند و امکان عوامل مدیریت بر آنها وجود دارد.
سرمایه روان شناختی یک حالت روانشناختی مثبت و رویکرد واقع گرا و انعطاف پذیر نسبت به زندگی است . سرمایه روانشناختی از چهار سازه امید[1]، خوش بینی[2]، تاب آوری[3]و خودکارآمدی[4]تشکیل میشود و هر کدام از آنها به عنوان یک ظرفیت روان شناختی مثبت در نظر گرفته میشوند، مقیاس اندازهگیری معتبر دارند، مبتنی بر نظریه و تحقیق و وابسته به حالت و قابلیت رشد هستند و به طور چشمگیری با پیامدهای عملکردی ارتباط دارند (لوتانز، یوسف و آوولیو، 2007).
امید، توانایی شخص برای هدف گذاری، تجسم مسیرهای لازم برای رسیدن به هدف ها و داشتن انگیزه لازم در جهت رسیدن به آن هدف ها است. خوش بینی به اسنادهای علّی مثبت اشاره می کند و روشی است که در آن افراد وقایع مثبت و منفی را تبیین می کنند و انتظار نتیجه مثبت دارند. تاب آوری، ظرفیت فرد برای پاسخ دادن و حتی شکوفا شدن در شرایط فشارزای مثبت یا منفی است؛ و خودکارآمدی به اطمینانی که افراد به تواناییهای خود برای انجام یک تکلیف خاص دارند، اشاره میکند (لوتانز، یوسف و آوولیو[5]، 2007). در حالی که پژوهشهای پیشین هر کدام از چهار حیطه تشکیل دهنده سازه سرمایه روان شناختی را به طور جداگانه از هم مورد بررسی قرار دادهاند، اما مطالعات مربوط به سرمایه روان شناختی این سازه ها را در ارتباط با یکدیگر می بیند و مشترکات این متغیرها را در نظر می گیرند (نورمن، آوی، نیمنیچت و پیجون[6]، 2010). به عبارت دیگر سرمایه روان شناختی یک سازه «مرتبه بالاتر[7]» در نظر گرفته میشود، به این معنی که این چهار متغیر با هم ترکیب میشوند و یک کل هم افزایی[8]را میسازند و انتظار میرود که کل سازه نسبت به تک تک متغیرهای تشکیل دهنده آن تأثیر بیشتری بر عملکرد داشته باشد. در واقع اصطلاح سرمایه روان شناختی به مفهوم این که « چه کسی هستید (خود واقعی)» و « چه کسی میخواهید بشوید (خود ممکن) » اشاره دارد و چیزی ورای سرمایه انسانی[9]« چه چیزی می دانم» و سرمایه اجتماعی[10]« چه کسانی را می شناسم» است. (لوتانز، لوتانز و لوتانز، 2004).
بنابراین، سرمایه روان شناختی شامل متغیرهای روانشناختی مثبتگرایی است که قابل اندازه گیری، توسعه و پرورش هستند و امکان عوامل مدیریت بر آنها وجود دارد.
[1] - hope
[2] -optimism
[3] - resiliency
[4] - self- efficacy
[5]- Luthans, Youssef, Avolio
[6]- Norman, Avey, Nimnicht& Pigeon
[7]- Higher order
[8] - Synergistic
[9] - Human capital
[10] - social captial
دکتر مريم شجاعيان روانشناس و مدرس دانشگاه
سرمایه روان شناختی یک حالت روانشناختی مثبت و رویکرد واقع گرا و انعطاف پذیر نسبت به زندگی است . سرمایه روانشناختی از چهار سازه امید[1]، خوش بینی[2]، تاب آوری[3]و خودکارآمدی[4]تشکیل میشود و هر کدام از آنها به عنوان یک ظرفیت روان شناختی مثبت در نظر گرفته میشوند، مقیاس اندازهگیری معتبر دارند، مبتنی بر نظریه و تحقیق و وابسته به حالت و قابلیت رشد هستند و به طور چشمگیری با پیامدهای عملکردی ارتباط دارند (لوتانز، یوسف و آوولیو، 2007).
امید، توانایی شخص برای هدف گذاری، تجسم مسیرهای لازم برای رسیدن به هدف ها و داشتن انگیزه لازم در جهت رسیدن به آن هدف ها است. خوش بینی به اسنادهای علّی مثبت اشاره می کند و روشی است که در آن افراد وقایع مثبت و منفی را تبیین می کنند و انتظار نتیجه مثبت دارند. تاب آوری، ظرفیت فرد برای پاسخ دادن و حتی شکوفا شدن در شرایط فشارزای مثبت یا منفی است؛ و خودکارآمدی به اطمینانی که افراد به تواناییهای خود برای انجام یک تکلیف خاص دارند، اشاره میکند (لوتانز، یوسف و آوولیو[5]، 2007). در حالی که پژوهشهای پیشین هر کدام از چهار حیطه تشکیل دهنده سازه سرمایه روان شناختی را به طور جداگانه از هم مورد بررسی قرار دادهاند، اما مطالعات مربوط به سرمایه روان شناختی این سازه ها را در ارتباط با یکدیگر می بیند و مشترکات این متغیرها را در نظر می گیرند (نورمن، آوی، نیمنیچت و پیجون[6]، 2010). به عبارت دیگر سرمایه روان شناختی یک سازه «مرتبه بالاتر[7]» در نظر گرفته میشود، به این معنی که این چهار متغیر با هم ترکیب میشوند و یک کل هم افزایی[8]را میسازند و انتظار میرود که کل سازه نسبت به تک تک متغیرهای تشکیل دهنده آن تأثیر بیشتری بر عملکرد داشته باشد. در واقع اصطلاح سرمایه روان شناختی به مفهوم این که « چه کسی هستید (خود واقعی)» و « چه کسی میخواهید بشوید (خود ممکن) » اشاره دارد و چیزی ورای سرمایه انسانی[9]« چه چیزی می دانم» و سرمایه اجتماعی[10]« چه کسانی را می شناسم» است. (لوتانز، لوتانز و لوتانز، 2004).
بنابراین، سرمایه روان شناختی شامل متغیرهای روانشناختی مثبتگرایی است که قابل اندازه گیری، توسعه و پرورش هستند و امکان عوامل مدیریت بر آنها وجود دارد.
[1] - hope
[2] -optimism
[3] - resiliency
[4] - self- efficacy
[5]- Luthans, Youssef, Avolio
[6]- Norman, Avey, Nimnicht& Pigeon
[7]- Higher order
[8] - Synergistic
[9] - Human capital
[10] - social captial
دکتر مريم شجاعيان روانشناس و مدرس دانشگاه سرمایه روان شناختی یک حالت روان¬شناختی مثبت و رویکرد واقع گرا و انعطاف پذیر نسبت به زندگی است . سرمایه روان-شناختی از چهار سازه امید ، خوش بینی ، تاب آوری و خودکارآمدی تشکیل می¬شود و هر کدام از آنها به عنوان یک ظرفیت روان شناختی مثبت در نظر گرفته می¬شوند، مقیاس اندازه¬گیری معتبر دارند، مبتنی بر نظریه و تحقیق و وابسته به حالت و قابلیت رشد هستند و به طور چشمگیری با پیامدهای عملکردی ارتباط دارند (لوتانز، یوسف و آوولیو، 2007).
امید، توانایی شخص برای هدف گذاری، تجسم مسیرهای لازم برای رسیدن به هدف ها و داشتن انگیزه لازم در جهت رسیدن به آن هدف ها است. خوش بینی به اسنادهای علّی مثبت اشاره می کند و روشی است که در آن افراد وقایع مثبت و منفی را تبیین می کنند و انتظار نتیجه مثبت دارند. تاب آوری، ظرفیت فرد برای پاسخ دادن و حتی شکوفا شدن در شرایط فشارزای مثبت یا منفی است؛ و خودکارآمدی به اطمینانی که افراد به توانایی¬های خود برای انجام یک تکلیف خاص دارند، اشاره می¬کند (لوتانز، یوسف و آوولیو ، 2007). در حالی که پژوهش¬های پیشین هر کدام از چهار حیطه تشکیل دهنده سازه سرمایه روان شناختی را به طور جداگانه از هم مورد بررسی قرار داده¬اند، اما مطالعات مربوط به سرمایه روان شناختی این سازه ها را در ارتباط با یکدیگر می بیند و مشترکات این متغیرها را در نظر می گیرند (نورمن، آوی، نیمنیچت و پیجون ، 2010). به عبارت دیگر سرمایه روان شناختی یک سازه «مرتبه بالاتر » در نظر گرفته می¬شود، به این معنی که این چهار متغیر با هم ترکیب می¬شوند و یک کل هم افزایی را می-سازند و انتظار می¬رود که کل سازه نسبت به تک تک متغیرهای تشکیل دهنده آن تأثیر بیشتری بر عملکرد داشته باشد. در واقع اصطلاح سرمایه روان شناختی به مفهوم این که « چه کسی هستید (خود واقعی)» و « چه کسی می¬خواهید بشوید (خود ممکن) » اشاره دارد و چیزی ورای سرمایه انسانی « چه چیزی می دانم» و سرمایه اجتماعی « چه کسانی را می شناسم» است. (لوتانز، لوتانز و لوتانز، 2004).
بنابراین، سرمایه روان شناختی شامل متغیرهای روان-شناختی مثبت¬گرایی است که قابل اندازه گیری، توسعه و پرورش هستند و امکان عوامل مدیریت بر آنها وجود دارد.
سرمایه روان شناختی یک حالت روانشناختی مثبت و رویکرد واقع گرا و انعطاف پذیر نسبت به زندگی است . سرمایه روانشناختی از چهار سازه امید[1]، خوش بینی[2]، تاب آوری[3]و خودکارآمدی[4]تشکیل میشود و هر کدام از آنها به عنوان یک ظرفیت روان شناختی مثبت در نظر گرفته میشوند، مقیاس اندازهگیری معتبر دارند، مبتنی بر نظریه و تحقیق و وابسته به حالت و قابلیت رشد هستند و به طور چشمگیری با پیامدهای عملکردی ارتباط دارند (لوتانز، یوسف و آوولیو، 2007).
امید، توانایی شخص برای هدف گذاری، تجسم مسیرهای لازم برای رسیدن به هدف ها و داشتن انگیزه لازم در جهت رسیدن به آن هدف ها است. خوش بینی به اسنادهای علّی مثبت اشاره می کند و روشی است که در آن افراد وقایع مثبت و منفی را تبیین می کنند و انتظار نتیجه مثبت دارند. تاب آوری، ظرفیت فرد برای پاسخ دادن و حتی شکوفا شدن در شرایط فشارزای مثبت یا منفی است؛ و خودکارآمدی به اطمینانی که افراد به تواناییهای خود برای انجام یک تکلیف خاص دارند، اشاره میکند (لوتانز، یوسف و آوولیو[5]، 2007). در حالی که پژوهشهای پیشین هر کدام از چهار حیطه تشکیل دهنده سازه سرمایه روان شناختی را به طور جداگانه از هم مورد بررسی قرار دادهاند، اما مطالعات مربوط به سرمایه روان شناختی این سازه ها را در ارتباط با یکدیگر می بیند و مشترکات این متغیرها را در نظر می گیرند (نورمن، آوی، نیمنیچت و پیجون[6]، 2010). به عبارت دیگر سرمایه روان شناختی یک سازه «مرتبه بالاتر[7]» در نظر گرفته میشود، به این معنی که این چهار متغیر با هم ترکیب میشوند و یک کل هم افزایی[8]را میسازند و انتظار میرود که کل سازه نسبت به تک تک متغیرهای تشکیل دهنده آن تأثیر بیشتری بر عملکرد داشته باشد. در واقع اصطلاح سرمایه روان شناختی به مفهوم این که « چه کسی هستید (خود واقعی)» و « چه کسی میخواهید بشوید (خود ممکن) » اشاره دارد و چیزی ورای سرمایه انسانی[9]« چه چیزی می دانم» و سرمایه اجتماعی[10]« چه کسانی را می شناسم» است. (لوتانز، لوتانز و لوتانز، 2004).
بنابراین، سرمایه روان شناختی شامل متغیرهای روانشناختی مثبتگرایی است که قابل اندازه گیری، توسعه و پرورش هستند و امکان عوامل مدیریت بر آنها وجود دارد.
[1] - hope
[2] -optimism
[3] - resiliency
[4] - self- efficacy
[5]- Luthans, Youssef, Avolio
[6]- Norman, Avey, Nimnicht& Pigeon
[7]- Higher order
[8] - Synergistic
[9] - Human capital
[10] - social captial
دکتر مريم شجاعيان روانشناس و مدرس دانشگاه
سرمایه روان شناختی یک حالت روانشناختی مثبت و رویکرد واقع گرا و انعطاف پذیر نسبت به زندگی است . سرمایه روانشناختی از چهار سازه امید[1]، خوش بینی[2]، تاب آوری[3]و خودکارآمدی[4]تشکیل میشود و هر کدام از آنها به عنوان یک ظرفیت روان شناختی مثبت در نظر گرفته میشوند، مقیاس اندازهگیری معتبر دارند، مبتنی بر نظریه و تحقیق و وابسته به حالت و قابلیت رشد هستند و به طور چشمگیری با پیامدهای عملکردی ارتباط دارند (لوتانز، یوسف و آوولیو، 2007).
امید، توانایی شخص برای هدف گذاری، تجسم مسیرهای لازم برای رسیدن به هدف ها و داشتن انگیزه لازم در جهت رسیدن به آن هدف ها است. خوش بینی به اسنادهای علّی مثبت اشاره می کند و روشی است که در آن افراد وقایع مثبت و منفی را تبیین می کنند و انتظار نتیجه مثبت دارند. تاب آوری، ظرفیت فرد برای پاسخ دادن و حتی شکوفا شدن در شرایط فشارزای مثبت یا منفی است؛ و خودکارآمدی به اطمینانی که افراد به تواناییهای خود برای انجام یک تکلیف خاص دارند، اشاره میکند (لوتانز، یوسف و آوولیو[5]، 2007). در حالی که پژوهشهای پیشین هر کدام از چهار حیطه تشکیل دهنده سازه سرمایه روان شناختی را به طور جداگانه از هم مورد بررسی قرار دادهاند، اما مطالعات مربوط به سرمایه روان شناختی این سازه ها را در ارتباط با یکدیگر می بیند و مشترکات این متغیرها را در نظر می گیرند (نورمن، آوی، نیمنیچت و پیجون[6]، 2010). به عبارت دیگر سرمایه روان شناختی یک سازه «مرتبه بالاتر[7]» در نظر گرفته میشود، به این معنی که این چهار متغیر با هم ترکیب میشوند و یک کل هم افزایی[8]را میسازند و انتظار میرود که کل سازه نسبت به تک تک متغیرهای تشکیل دهنده آن تأثیر بیشتری بر عملکرد داشته باشد. در واقع اصطلاح سرمایه روان شناختی به مفهوم این که « چه کسی هستید (خود واقعی)» و « چه کسی میخواهید بشوید (خود ممکن) » اشاره دارد و چیزی ورای سرمایه انسانی[9]« چه چیزی می دانم» و سرمایه اجتماعی[10]« چه کسانی را می شناسم» است. (لوتانز، لوتانز و لوتانز، 2004).
بنابراین، سرمایه روان شناختی شامل متغیرهای روانشناختی مثبتگرایی است که قابل اندازه گیری، توسعه و پرورش هستند و امکان عوامل مدیریت بر آنها وجود دارد.
[1] - hope
[2] -optimism
[3] - resiliency
[4] - self- efficacy
[5]- Luthans, Youssef, Avolio
[6]- Norman, Avey, Nimnicht& Pigeon
[7]- Higher order
[8] - Synergistic
[9] - Human capital
[10] - social captial