زبان برنامهنویسی سی دارای اپراتورهای اصلی ریاضی است. اپراتورهای اصلی ریاضی در زبان سی عبارتند از:
1. جمع (+): برای افزودن دو عدد به یکدیگر استفاده میشود. مثال:
x = a + b;
2. تفریق (-): برای کم کردن یک عدد از دیگری استفاده میشود. مثال:
x = a - b;
3. ضرب (*): برای ضرب دو عدد به یکدیگر استفاده میشود. مثال:
x = a * b;
4. تقسیم (/): برای تقسیم یک عدد بر دیگری استفاده میشود. مثال:
x = a / b;
5. باقیمانده (%): برای محاسبه باقیمانده تقسیم عددی به عدد دیگر استفاده میشود. مثال:
x = a % b;
6. افزایش یا کاهش یک واحد (++) و (--) : این اپراتورها برای افزایش یا کاهش مقدار یک متغیر یا عدد به یک واحد مورد استفاده قرار میگیرند. مثال:
a++; b--;
7. اپراتورهای منطقی: اپراتورهای منطقی مانند مساوی (==)، نامساوی (!=)، بزرگتر از (>)، کوچکتر از (<)، بزرگتر مساوی (>=) و کوچکتر مساوی (<=) نیز به عنوان اپراتورهای ریاضی در نظر گرفته میشوند. این اپراتورها برای مقایسه دو عدد به یکدیگر استفاده میشوند.
این تنها چند نمونه از اپراتورهای ریاضی در زبان سی هستند. زبان سی دارای بسیاری از اپراتورهای دیگر نیز است که برای عملیاتهای پیچیدهتر مانند توان، رادیکال، لگاریتم و غیره مورد استفاده قرار میگیرند.
در زبان سی مساوی (=) اینگونه عمل میکند:
هرچیزی سمت راست گفته شده بریز توی متغیر سمت چپ
مثال:
a = 1 + 2 + 3 + 4;
اول ۱ و ۲ و ۳ و ۴ جمع میشوند. سپس حاصل که برابر ۱۰ است در a ریخته میشود.
مثال ۲:
b = -2; a = 5 * b;
در مثال بالا اول به b مقدار 2- تعلق میگیرد. در خط بعد 5 در b که مقدار 2- دارد ضرب میشود یعنی در آخر a برابر 10- خواهد شد.