شبهای گرم تابستان را با دیدن سریال "بوی باران" به پیشنها خانواده از شبکه یک سیما بسر می برم.
به دلیل مشغله تنهافیلمی که می بینم،.
فیلم در ژانر درام_اجتماعی
نگاه فمنیستی/مشکلات و مسائل بانوان و زنان جامعه ایرانی را بازگو می کند.
نشان می دهد
#در جامعه ای که اگر تو هر چند مدیرزن موفق باشی، ولی در زمان مدیریت خانواده باید مسائل و مشکلات خانواده را به تنهای حل کنی ، چرا ؟ چون آقااااااا¡¿ خبری از مرد دلسوز فداکار نیست، دردی بزرگ که اگر کلا نبود خیلی زن خانواده بهتر تصمیماتش را می گرفت.
#عروس خوبی میشی که از مادر همسرت نگهداری کنی
#در همین جامعه اگر تو به عنوان یک دختر بیمار و یا مریض بدنیا بیایی هر چند که ممکنه مادرت از قشر تحصیلکرده باشه ولی از وجودت خجالت می کشد و در مراکز نگهداری معلولان بدور از خانواده نگهداری می شوی.
#در همین جامعه دختر اگر باشی،بدلیل فقر باید از بچگی کار کنی، برای پول درآوردن حتی مشق های دوستانت را بنویسی تا پولی در بیاوری.
#در همین جامعه دختر دانشجوی پزشکی بخاطر فقر خانواده و به زندان افتادن اعضای خانواده باید فداکاری کند و خواستگاران خوبش را رد کند.
#در همین جامعه زمانی که کسی برای ازدواج انتخابت می کند باید توسط مادر پسر مورد تائید قرار بگیری.
# در همین جامعه زنی از کشور جنگ زده همسایه ، که زمانی جز کشور خودمان محسوب میشود، و کارگر یک مرکز زباله جمع کنِ، مورد محبت مردی قرار می گیرد که شدیدا زنش را طرد می کند.مردی که زنش مدیر موفق یک مدرسه است.
#در همین جامعه پسری با تمام قوا مادرش را له می کند ، خلافکار و دور از خانواده سنتی
و مادر باز محبت و دل نگران است.
#
#بنظرم ایرادی که بتوان از این فیلم گرفت اسطوره قرار دادن داماد دهه۷۰ که با جامعه فعلی نمی خواند و اینکه حتمن در این جامعه توسط یک آقا باید مورد حمایت قرار بگیری تا نجات پیدا کنی،.
##و صد البته اینها بیشتر مشکلات #دختران دهه۵۰ و ۴۰ است و دختران دهه ۷۰ به این طرف کاملا مشکلاتشون فرق می کند.#م.محمدی دبیرآموزش وپرورش
