کمی تامل وشاید هم تفکر
#شاید شنیدن تجمل وتجمل گرایی کلماتی ناآشنایی نیستند و از زمانی که شهر و تمدن بوجود امد ما شاهدش بودیم و خواهیم بود،در دولت شهرها به عوام و خواص نیز تعبیر شده است. بعضی که در مسند قدرت و تصمیم گیری هستند از اعتقادات قلبیشان سرمایه داری و سرمایه گذاری،ثروت،و انکه ثروت داره بهتر،و این چند سالِ بالاخره رخ عیان کردن به عنوان ژن خوبِ،یا آقازاده ها، که هدف نوشتنم پرداختن به این افراد نیست، روی سخنم در مورد معلولین،و کسانی که زیر پرچم معلولیت به نون و نوای میرسند،. چند سال پیش جلسه ای در اداره کل شرکت کردم و پیشنهاداتی دادم که شد همین دورهمی معلولین ، دورهمی که تمامی معلولین از عوام و خواص دور هم جمع می شون، و به قول بزرگواران دوستان سلامت شادستان است?? خوب این نگاه نگاهی که همه افراد با هر شرط مالی شرکت کنند، واقعیت امر و اگرواقعا با معلولین باشی،و از مشکلاتشون خبر داشته باشی،چه طور می تونی گردش یا سفر با هزینه بالا در نظر بگیری، من مخالف اینم که معلولین را ندار و از نظر مالی ضعیف بدانی، ولی چند درصد معلولین و سالمندان دارای خانواده با درامد بالای هستند، که بتوانند در سفرهای با هزینه بالا و تفریحات برای خواص شرکت کنند،. البته اگر دور همی و تفریح برای جامعه هدف دارای وضعیت مالی خوب،قشر مرفه معلولین و سالمندان و ژن برتر معلولینِ که هیچ،. یادمان باشد که کسی معلول و برای معلولین قدم برمیداره که از بطن معلولین برخاسته باشه باشرایط روز و دردهای آنها اشنا باشه و حداقل دارای معلولیت شدیدی باشه که درد معلولیت را چشیده باشه. و بفهمه درد معلولیت چیه? در این شرایط بحران اقتصادی، معلولین و خانواده های معلولینی که در وضعیت بسیار سخت اقتصادی بسر میبرن(حتی قدرت خرید وسایل بهداشتی برای فرزندان معلولش را ندارند) را فراموش نکنیم? #م.محمدی فعال حقوق معلولان
