سلام به علاقه مندان تکنولوژی امروز اومدم تا شما را با زبان برنامه نویسی دارت اشنا کنم پس همراه ما باشید......
دارت از سوی گوگل ایجاد شده است و هدف اولیه آن مقابله با زبان‌های مبتنی بر C مانند ++C# ،C و جاوا بوده است. دارت یک زبان برنامه‌نویسی چندمنظوره است که زمان کامپایل سریعی دارد، منسجم است و همچنین یادگیری آن آسان است. دارت کاملاً شیءگرا، با نوع‌بندی اختیاری و یک زبان مبتنی بر کلاس است که پشتیبانی مناسبی از برنامه‌نویسی «تابعی» (Functional) و همچنین «واکنشی» (Reactive) دارد. اگر این اصطلاح‌ها برای شما ناآشنا هستند، جای نگرانی نیست، چون ما در این مقاله از مبانی اولیه برنامه‌نویسی آغاز می‌کنیم و همه این مفاهیم را در طی این نوشته آموزش خواهیم داد. در ادامه به معرفی مفاهیم عمده برنامه‌نویسی می‌پردازیم.
یک برنامه رایانه‌ای به مجموعه‌ای از دستورالعمل‌ها، یعنی یک توالی از دستورهای کوچک مستقل گفته می‌شود که یکی پس از دیگری می‌آیند.
این دستورالعمل‌ها ممکن است 5 خط یا 1000 خط باشند و یا حتی ممکن است 500 میلیون خط باشند که هر کدام از آن‌ها به سیستم رایانه‌ای می‌گویند که کار کوچکی را انجام دهد. این کار هر چند کوچک کاملاً مشخص است، مثلاً «10 را بر 2 تقسیم کن». به همین دلیل است که برنامه‌نویسی جذاب است چون به وسیله آن می‌توان یک مسئله بزرگ را به اجزای کوچک‌تر تقسیم کرد و شروع به ساخت همه چیز از صفر کرد. این وضعیت ممکن است کمی انتزاعی باشد. در ادامه مثالی از یک نمونه کوچک برنامه‌نویسی در زندگی روزمره را بررسی می‌کنیم.
تصور کنید در خانه‌تان تنها هستید و احساس گرسنگی می‌کنید و آشپزی هم بلد نیستید. ناگهان به خاطر می‌آورید که یک بسته نودل در آشپزخانه دارید، بنابراین با مادر خود تماس گرفته و از وی می‌پرسید که چگونه می‌توانید آن نودل را درست کنید. مادرتان یک راهنمای گام به گام در مورد روش پخت نودل به شما ارائه می‌کند.
بنابراین همان طور که می‌بینید آشپزی یک سفر است که از نقطه (الف) یعنی باز کردن بسته نودل آغاز و به نقطه (ب) که ریختن آن در قابلمه است می‌رسد. باید از مادرتان متشکر باشید که این فرایند را به چنین گام‌های کوچکی تجزیه کرده است تا بتوانید سریع‌تر آن را درک کنید. اینک همان طور که قبلاً متوجه شده‌اید، توالی مراحل نیز نقشی حیاتی دارد، اگر قبل از آن که قابلمه را روی اجاق گاز قرار دهید، نودل ها را روی آن بریزید، چیزی که به دست می‌آید، کاملاً متفاوت خواهد بود!
بدین ترتیب در برنامه‌نویسی نیز، مراحل مورد نیاز برای انجام کار مورد نظرمان را به رایانه می‌دهیم. در این روش یک مسئله پیچیده به دستورالعمل‌های منفرد کاملاً کوچکی تقسیم می‌شود و سپس با استفاده از زبان برنامه‌نویسی این دستورالعمل‌ها نوشته می‌شوند. زبان برنامه‌نویسی نیز مانند زبان مکالمه روزمره ما دستورزبانی دارد که باید رعایت شود تا رایانه درک کند که باید دقیقاً چه کاری باید انجام دهد. همان طور که در زبان معمولی، جمله داریم، در زبان برنامه‌نویسی هم «گزاره» (statement) وجود دارد. با این که این گزاره‌ها ممکن است کلیدواژه و ساختار متفاوتی در زبان‌های متفاوت داشته باشند؛ اما مفاهیم اساسی تشکیل دهنده برنامه‌نویسی، مشابه هستند. درک قواعد یک زبان خاص به این معنی است که دستور زبان آن زبان برنامه‌نویسی را می‌آموزیم. زمانی که مبانی زبان برنامه‌نویسی را آموختید، زبان‌های برنامه‌نویسی دیگر را نیز راحت‌تر فرامی‌گیرید.
تصور کنید از شما خواسته شده است که یک اپلیکیشن تجارت آنلاین برای یک مشتری بنویسید که BestBikes نام دارد. این اپلیکیشن ساده برای خرید و فروش دوچرخه‌های دست دوم است. کلاینت از شما یک وب اپلیکیشن برای مشتریان و یک اپ موبایلی برای فروشنده می‌خواهد. وب اپلیکیشن بخش عمده پروژه است، اما اپلیکیشن موبایل چنین نیست و صرفاً به فروشنده امکان می‌دهد که تصاویری از دوچرخه خود تهیه کرده و روی سرور بارگذاری کند. بنابراین احتمالاً تصمیم می‌گیرید برای این بخش از Flutter استفاده کنید.
فلاتر یک فریمورک توسعه موبایل است که از سوی گوگل توسعه یافته و از دارت به عنوان زبان برنامه‌نویسی بهره می‌گیرد. فلاتر برای ساخت نمونه‌های اولیه بسیار سریع است. از آنجا که اغلب برنامه‌نویسان این حوزه با جاوا و جاوا اسکریپت آشنا هستند، بادگیری دارت برای آن‌ها بسیار آسان خواهد بود. استفاده از دارت آسان و یادگیری آن به سرعت امکان‌پذیر است و از این نظر شباهتی به زبان‌های دیگر مانند سی شارپ یا جاوا ندارد. به باور بسیاری از افراد دارت آینده توسعه چند پلتفرمی را تصاحب خواهد کرد، چون به وسیله آن می‌توان اپلیکیشن‌های وب، موبایل و حتی سمت سرور را برنامه‌نویسی کرد.
یکی از مهم‌ترین نکاتی که وجود دارد این است که ما باید کد منبع خود را به کد ماشین تبدیل کنیم تا رایانه بتواند آن را بفهمد. البته لازم نیست شما همه این مراحل را بدانید؛ اما اگر می‌خواهید برنامه‌نویس بهتری باشید، دانستن آن‌ها مورد نیاز خواهد بود. در ابتدا دارت را روی رایانه خود نصب می‌کنیم. به این منظور بهتر است به مستندات رسمی دارت (+) مراجعه کنیم چون به‌روزتر است و روش آسان‌تری را پیشنهاد می‌کند. زبان‌های برنامه‌نویسی به زبان ساده‌ای نوشته می‌شوند و از این رو می‌توانید یک ویرایشگر متنی ساده را باز کرده و شروع به نوشتن برنامه خود بکنید. دقت کنید که فایل‌های دارت دارای پسوند فایلی به صورت dart. هستند.
در ادامه یک برنامه ساده Hello World را می‌بینید که ازنظر فنی یک برنامه کامل دارت محسوب می‌شود.
در هر برنامه‌ای که می‌نویسیم باید تغییرات برخی از اطلاعات را ردگیری کنیم. برای نمونه در یک بازی ساده Flappy Bird باید امتیاز بازیکن کنونی، بالاترین امتیاز و مواردی از این دست را ذخیره کنیم. این‌ها بخش‌های داده ساده‌ای هستند که باید برای ذخیره‌سازی‌شان متغیرهایی بسازیم. متغیرها در واقع بخش‌هایی از حافظه هستند که در سیستم نگهداری می‌شوند و نام خاصی به آن‌ها می‌دهیم تا بتوانیم در مراجعات بعدی آن‌ها را راحت‌تر پیدا کنیم و سپس در صورت نیاز مقدار ذخیره شده در آن‌ها را تغییر می‌دهیم.
اصطلاح دیگری نیز وجود دارد که باید بشناسیم و آن «نوع داده» (datatype) است. منظور از نوع داده در واقع نوع قالب مورد نیاز برای ذخیره‌سازی یک داده است. برخی موارد از انواع داده رایج شامل عدد صحیح، عدد اعشاری، رشته و آرایه است. انواع داده مختلف می‌توانند مانند تاریخ، مقادیر بولی و مقادیر زمان سپری شده کاملاً اختصاصی باشند. با این وجود انواع داده در دارت همگی شیء هستند و از این رو مقدار اولیه آن‌ها به صورت پیش‌فرض null یعنی صفر است. ما در ادامه به این موضوع بیشتر خواهیم پرداخت. در این بخش اقدام به ساخت چند متغیر می‌کنیم و روش استفاده از آن‌ها را مورد بررسی قرار می‌دهیم. دارت پشتیبانی خاصی از انواع داده زیر دارد:
نکته: دارت یک زبان با تعیین نوع صریح است، یعنی تضمین می‌کند که یک متغیر با نوع خاص، نمی‌تواند مقداری از نوع دیگر را تولید کند.
در ادامه مواردی که در قطعه کد فوق آمده‌اند را توضیح می‌دهیم.
