نوشته هایی که بوی تعصب می دهند

خیلی کوتاه؛

قصد دارم راجع به درس هایی که از خوندن روزنامه ص.ص آموختم براتون بگم.

امروز صبح از پای خواندن یه کتاب فوق العاده بلندشدم و خواستم کمی به خودم استراحت بدهم.چشمم به روزنامه ای افتاد که قریب 40 روز پیش یکی از دوستام بهم داد و گفت که می تونی از این روزنامه برای شیشه تمیزکردن استفاده کنی( و واقعا تنها کاربردشم همین بود)

روزنامه رو برداشتم که یه نگاه اجمالی و سرسری کنم، به خودم اومدم و دیدم یک ساعت گذشته و من با یه خودکار قرمز مشغول تحلیل روزنامه شده ام.

اما چه درس هایی گرفتم:

درس اول: 90درصد محتوایی که تولید می شه ( اعم از چاپی و غیرچاپی) هیچ کار بردی جز اتلاف منابع و شیشه پاک کردن ندارند.

درس دوم: بیشتر نگرانی ها و خبرهایی که منتشر می شه هیچ ارزشی ندارند و اتفاق نخواهد افتاد. کافی است روزنامه یک ماه پیش را بخوانید تا بدانید چقدر از دغدغه ها و مطالب شبکه های خبری پوچ هستند.

درس سوم: مادامی که آمار بلد نباشیم، خیلی راحت گولمون می زنند. توی این روزنامه ص.ص پر بود از آمارهایی که برای گول زدن بود.

لطفا توی انتخاب خوراک مغزتون سخت گیر باشید؛ هر نوشته ای ارزش خوندن ندارد.

ارادتمندشما

محمدحسین رضاپور

25 مرداد1403