در این روزهای زندگی در این دوره از ایران، وقتی صحبت از زیبایی میشود، جملاتی با مضمون مشترک بین خانمها رد و بدل میشه.
-آره درسته، تحصیلات مهمه ولی کی دنبال این چیزاست؟
-حالا دانش و آگاهیت زیاده که باشه، به خودت نمیرسی به چشم نمیای؟
همه ما بانوان در برههای از زندگی از خودمون میپرسیم نکنه باور داشتن به ارزشهای خودم کافی نیست، نکنه باید موهام رو رنگ سال کنم و نکنه با اینکه از فلان رنگ بدم میاد باید بپوشمش تا دیده شم؟
این جملات تلخن، به تلخی ته خیار! اینکه فکرت جایی جز اونچه باور داری و ازت سوال بپرسه شبیه اینه که فکر کنی عشقت بهت اعتماد نداره.
دوستانی باوقار،اخلاق مدار دارم که بعد از شکست در زندگی مشترک به این نتیجه رسیدن که سادگی دیگه خریدار نداره و الآن سبک زندگیشون تغییر کرده.
اینم جمله دیگری که همه میشنویم و بهم میگیم.
برای ادامه مطلب مثال بیاریم بهتره نه؟
ایشون رو میشناسین؟
فرض میکنیم نمیشناسید، این چهره یا شبیه این چهره رو ببینین چی تو ذهنتون میاد؟
من چیزی که خودم در ذهنم میاد رو اینجا مینویسم تا چند سال بعد که همسناش شدم یادم باشه.
من با دیدن این چهره ساده و زیبا اولین چیزی که از ذهنم میگذره اینه که این خانم چقدر با خودش در صلحه، صبحها که بیدار میشه چشمای زیباش رو در آینه میبینه و حتی نگاهش به چینهای صورتش هم نمیافته.
بعد با خودم فکر میکنم این بشر که با خودش انقدر حال میکنه حتما دنبال ارزشهای مهمتر از ظاهرشه. حتما درس میخونه، کتاب میخونه، ورزش میکنه و با آدم حسابیهایی میشینه پا میشه که بهش نمیگن ابروهاتو فلان کار کن.
حتما دوستاش بهش میگن، هرچی سنت میره بالا پختهتر میشی.
بعد تو ذهنم همش این میاد که این خانم خیلی ثروتمنده ثروت مالی رو بیخبرم ولی ثروت درونی رو خبر دار.
یادم میفته این بانو شبیه کسانی است که در زندگی واقعی محو تماشاشون شدم و انقدر از لحاظ مالی ثروتمندن که شاید من در شمردن صفرهای عدداشون سواد کم بیارم ولی انقدر فروتن که نگم.
بعضی منشها غیر قابل قیمت گذارین و انقدر بالا قرار گرفتن که شاید خیلیها تلاش کنن با پول بخرنش ولی نه این کاره نیستن.
یاد سکانسی از متری شش و نیم میفتم:
خیلی تلاش میکرد با کلاس باشه، مثه جنتلمنها رفتار کنه ولی فحش که میداد بیشتر شبیه خودش بود.
این خانم عروس بزرگ خاندان سلطنتی انگلیس، عروس پرنسس دایانا، کیت میدلتونه. اگر دربارهاش سرچ کنین اولین چیزی که پیدا خواهید کرد، پوشیدن لباسهای تکراری در مراسمهای مهمه.
مطلب رو با نمونه وطنی که وقت نوشتن ازش دستام میلرزه تموم میکنم.
ممکنه چهره اش در طبیعی ترین حالت ممکن باشه، ممکنه چه در زمان حیاتش و چه در زمان مماتش فالوئر میلیونی نداشته باشه و اگر لایو در اینستاگرام میذاشت مخاطبی پیدا نمیکرد، ولی در سکوت آدم حسابی بودنش رو کسی میتونه کتمان کنه؟ میشه دیدن نامش در 10 مغز برتر جهان رو در نظر نگرفت ؟
من همیشه طرفدار تعادل بوده ام و هستم و نمیخوام بین سادگی و ماندگاری رابطه علت معولی نقل کنم.
گم کردن اون مُردنه!
خیلی امیدوارم که فردا یک قدم بیشتر از امروز با خودم در صلح باشم و زنان سرزمینم هم مثل اجدادشون دنبال ارزشهای واقعی باشن.