وارد یک باغ پر از گل‌های رنگی می‌شی. وقتی به این گل‌ها نگاه می‌کنی، رنگ‌های شاد و روشن دارند که حال دلت رو خوشحال می‌کنه. این رنگ‌های روشن و واضح را می‌توان “اشباع” (Saturation) نامید.
هنرمندان و عکاسان از سه ویژگی رنگ (HSL) استفاده می‌کنند: Hue، Saturation و Lightness.
Hue به طول موج غالب نور اشاره دارد که چشم انسان آن را به عنوان رنگ شناسایی می‌کند.
می‌توانید آن را به عنوان رنگ پایه در دایره رنگ در نظر بگیرید.
Saturation شدت رنگ را توصیف می‌کند.
Lightness به روشن یا تیره بودن رنگ اشاره دارد.
یک عکس سیاه و سفید یا خاکستری هیچ اشباع رنگی ندارد، در حالی که یک عکس رنگی از یک دشت پر از گل‌های وحشی که نور خورشید روی آن‌ها می‌تابد ممکن است دارای اشباع بسیار بالا باشد. برخی از عکس‌ها به طور طبیعی اشباع بیشتری دارند، اما اینکه چقدر اشباع اضافه کنید بستگی به موضوع و هدف شما دارد.
اشباع یعنی شدت یا غلظت رنگ‌ها. وقتی رنگ‌ها خیلی پررنگ و زنده باشند، یعنی اشباع بالا دارند، و وقتی رنگ‌ها کمرنگ و محو بشن، یعنی اشباع پایین دارند.
فرض کن دو عکس از یک دریاچه داریم:
در این عکس، رنگ‌های آب و آسمان خیلی روشن و پررنگ هستند.
در این عکس، همان دریاچه است، ولی رنگ‌ها خیلی کمرنگ و کدر به نظر می‌رسند. Saturation: -50
در این دو عکس، فرق اصلی در “اشباع” است.
وقتی اشباع بالا باشد، رنگ‌ها واضح‌تر و زنده‌تر به نظر می‌رسند.
اما وقتی اشباع پایین باشد، رنگ‌ها به شکل‌های خاکی یا کمرنگ درمی‌آیند.
در نهایت، مهم است که همیشه به هدف خود در عکاسی فکر کنید. اگر می‌خواهید عکسی جذاب و طبیعی بگیرید، باید اشباع را با دقت تنظیم کنید. اما اگر می‌خواهید عکسی سورئال یا غیرواقعی ایجاد کنید، می‌توانید اشباع را خیلی بیشتر تغییر بدهید.
یادت باشه: اشباع بالا ممکنه عکس‌هات رو خیلی غیرطبیعی و حتی بی‌کیفیت کنه. برای همین بهتره که تغییرات کوچیک و ظریف رو امتحان کنی تا عکس‌های جذاب و واقعی‌تری بگیری.
شما چه برنامه‌هایی سراغ دارین؟
