خلیج فارس برای من فقط یک نام نیست؛
بلکه به معنای تاریخ و هویت است.
وقتی به ساحل‌هایش نگاه می‌کنم،
انگار صدای اجدادم را می‌شنوم که از اعماق زمان برایم حکایت می‌کنند.
خلیج فارس برای من همانند یک قصه طولانی است؛
قصه‌ای از دلاوری‌ها،
از روزهایی که مردم این سرزمین برای دفاع از نامشان در برابر همه‌ی دشواری‌ها ایستادند.
ممکن است در گوشه و کنار دنیا کسانی بخواهند به این نام شک کنند یا آن را تغییر دهند،
اما آیا می‌توان تاریخ را از دل مردم پاک کرد؟
خلیج فارس همیشه در دل ما خواهد بود.
نامش برای نسل‌ها آشناست.
این نام نه تنها بر نقشه‌ها بلکه در قلب‌ها نقش بسته است.
خلیج فارس یک مرز جغرافیایی نیست؛
یک احساس است.
احساسی که وقتی به این آب‌ها نگاه می‌کنی،
در دلت شور و شعفی را احساس می‌کنی که هیچ چیزی نمی‌تواند آن را از بین ببرد.
حتی اگر بخواهند نامش را تغییر دهند،
هیچ تغییری در نقشه‌ها نمی‌تواند این حقیقت را از بین ببرد که خلیج فارس همیشه در قلب ماست.
نامش همچنان به یاد همه خواهد ماند،
چون این نام نه فقط یک مکان است،
بلکه یک بخش از هویت ماست...
خلیج فارس از قرن شانزدهم میلادی به‌طور رسمی در نقشه‌های جغرافیایی و کتب تاریخی با این نام شناخته شده و از آن زمان تا امروز به عنوان یک هویت جغرافیایی و فرهنگی برای ایران به حساب می‌آید.
در سال ۱۹۵۱، سازمان ملل متحد به‌طور رسمی تأسیس "خلیج فارس" را در نقشه‌های جهانی تأکید کرد و این نام همچنان در تمامی مستندات بین‌المللی به‌عنوان نام تاریخی و معتبر برای این آبراه استفاده می‌شود.
