خب! بیایید از اول شروع کنیم. علامت # برای انگلیسی‌زبان‌ها چیز جدیدی نیست.
تو آمریکا، این علامت رو به‌عنوان نشانه‌ی عدد یا حتی Pound می‌شناختند.
مثلاً وقتی می‌خواستند بگن نفر اول، از ۱# استفاده می‌کردن و می‌خوندن “Number One”.
این علامت کم‌کم راهش رو به تلفن‌ها هم پیدا کرد.
حتماً یادتونه، روی تلفن‌های قدیمی کنار عدد ۹ همیشه یه کلید # بود و بهش می‌گفتن Hash Key.
حالا برسیم به خود کلمه “هشتگ”.
هشتگ ترکیب دو کلمه “هش” (علامت #) و “تگ” (برچسب) هست.
ولی خیلی‌ها اشتباه می‌کنن و به‌جاش میگن هشتک.
باید بدونید که هشتک یه علامت دیگه‌ست (^) که روی صفحه‌کلید بالای عدد ۶ قرار داره و برای توان در ریاضی استفاده میشه.
پس هشتگ و هشتک با هم فرق دارن.
نخستین بار کریس مسینا بود که ایده‌ی استفاده از هشتگ رو توی توییتر مطرح کرد.
او سال ۲۰۰۷ پیشنهاد داد که از علامت # برای دسته‌بندی گفتگوها استفاده کنیم.
اولش خود توییتر فکر می‌کرد این ایده خیلی جدی گرفته نمی‌شه، اما ماجرا فرق کرد.
موقع آتش‌سوزی سن‌دیگو، کاربران برای پیگیری اخبار از هشتگ #sandiegofire استفاده کردن و این باعث شد که اهمیت و کاربرد هشتگ حسابی جا بیفته.
