مرتضی محتشم طراح معمار براساس انرژیهای پاک است. ایشان متولد ۱۳۶۱ در تبریز هستند. طراحی معماری بر اساس انرژیهای پاک به معنای استفاده از روشها، فناوریها، و مفاهیمی است که به منظور کاهش مصرف انرژی، استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و پاک، و کاهش اثرات زیانبار بر محیط زیست در فرایند ساخت و طراحی ساختمانها مورد استفاده قرار میگیرد. این نوع طراحی معماری به منظور ارتقای کارایی انرژی، افزایش استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر مانند نور خورشیدی، باد، گرمای زمین، و انرژیهای آبی و دیگر منابع پاک، و همچنین کاهش آلودگی هوا و انتشار گازهای گلخانهای متمرکز میشود.
برخی از رویکردها و تکنولوژیهای استفاده شده در طراحی معماری بر اساس انرژیهای پاک عبارتند از:
1. سیستمهای تولید انرژی تجدیدپذیر مانند پنلهای خورشیدی و توربینهای بادی.
2. طراحی سیستمهای نورپردازی طبیعی و استفاده از نور خورشیدی به عنوان منبع نور.
3. سیستمهای گرمایش و سرمایش با استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر و روشهای کم مصرف.
4. استفاده از سیستمهای جمعآوری و استفاده مجدد انرژی، مانند سیستمهای بازیافت آب و استفاده از انرژی حرارتی مرتبط با فرآیندهای صنعتی.
5. طراحی ساختمانهای با کارایی انرژی بالا (به عنوان مثال، ساختمانهای صفر انرژی یا ساختمانهای مداوم).
این رویکردها و تکنولوژیها با همکاری معماران، مهندسان مکانیک، مهندسان برق، و دیگر تخصصها در زمینه معماری و انرژی، برای ایجاد ساختمانهایی با کارایی بالا و کاهش تاثیرات منفی بر محیط زیست استفاده میشوند.
در سالهای اخیر، معماری بر پایه انرژیهای پاک در ایران به عنوان یک روند رو به رشد مطرح شده است. این نوع معماری به منظور کاهش مصرف انرژی، استفاده از منابع انرژی پاک و حفظ محیط زیست طراحی میشود. در ایران، توجه به انرژیهای پاک در زمینه معماری به دلیل مسائل محیط زیستی، مشکلات آلودگی هوا و افزایش نیاز به انرژی پایدار افزایش یافته است.
به عنوان مثال، در طراحی ساختمانها از فناوریهایی مانند سیستمهای تهویه مطبوع با کارآیی بالا، نورپردازی هوشمند با استفاده از نور خورشید و سایر منابع نور طبیعی، عایقهای حرارتی با کیفیت بالا و استفاده از مصالح ساختمانی سبک و دوستدار محیط زیست استفاده میشود.
در ضمن، برنامههای مختلفی برای ایجاد ساختمانهای نیمهجدید و صفر انرژی (Zero Energy Building) نیز در ایران طراحی و اجرا میشود، که هدف آنها کاهش صفر مصرف انرژی مرتبط با عملکرد ساختمان است.
در کل، معماری بر پایه انرژیهای پاک در ایران به دلیل اهمیت بیشتری که به مسائل محیط زیستی و پایداری منابع انرژی داده میشود، در حال رشد و توسعه است.
معماری بر پایه انرژیهای پاک در سالهای اخیر به یک روند رو به رشد تبدیل شده است. این روند ناشی از تغییرات جهانی مانند توجه بیشتر به مسائل محیط زیستی، کاهش منابع انرژی آلاینده، افزایش هزینههای انرژی، و توسعه فناوریهای پاک و پایدار است. در زیر به برخی از جنبههای روند رو به رشد در معماری انرژیهای پاک اشاره میکنم:
1. طراحی ساختمانهای صفر انرژی: این ساختمانها به طور کامل بر انرژیهای پاک تمرکز دارند. آنها با استفاده از فناوریهای مدرن مانند پنلهای خورشیدی، سیستمهای ذخیره انرژی، سیستمهای تهویه مطبوع با کارایی بالا و عایقهای حرارتی بهبود یافته طراحی میشوند.
2. استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر: معماران اکنون بیشتر به استفاده از منابع انرژی تجدیدپذیر مانند خورشید، باد، آب و گازهای دیگر توجه میکنند. این منابع انرژی کمترین تأثیرات زیستمحیطی را دارند و معماری پایدار را ترویج میکنند.
3. طراحی مناطق شهری پایدار: شهرها و نواحی شهری با رویکردهای پایدار تر طراحی میشوند. این شامل سیستمهای حمل و نقل عمومی مدرن، فضاهای سبز بیشتر، استفاده از انرژیهای پاک در ساختمانها و توسعه زیرساختهای سبز مانند ساخت پیشرفته شبکههای برق است.
4. استفاده از فناوریهای هوشمند: معماران اکنون از فناوریهای هوشمند برای کنترل مصرف انرژی و بهرهوری بیشتر استفاده میکنند. این شامل سیستمهای نورپردازی هوشمند، سیستمهای مدیریت انرژی و سیستمهای هوشمند در تهویه مطبوع و گرمایش است.
5. ترویج ساختمانهای خالص انرژی: بسیاری از کشورها و شرکتها به ترویج ساختمانهای خالص انرژی (Net Zero Buildings) پرداختهاند. این ساختمانها مصرف انرژی خود را به صفر کاهش میدهند یا از منابع انرژی پاک تأمین میکنند.
این تحولات در معماری نه تنها به محیط زیست کمک میکنند بلکه صرفهجویی در هزینههای انرژی را هم ایجاد میکنند و به ایجاد شهرها و محیطهای زندگی سالم و پایدار کمک میکنند.