قصد دارم گاهی اوقات بعضی از وبلاگ های خوبی که میخوانم را معرفی کنم تا شاید شما هم مثل من مشتری آنها بشوید! اصولا در فجازی ما دو دسته آدم داریم، یکی کسانی که می خوانند دومی کسانی که تولید می کنند،حتی وبلاگ نویسان برخلاف ظاهر سنگین اسمشان خیلی اوقات در دسته اول قرار می گیرند.
خیلی ها که به سمت وبلاگ نویسی می روند دیر یا زود ول می کنند می روند پی زندگیشان، اما عده ای هستند که با هر سختی ادامه می دهند، حتی اگر آرشیوشان پاک شود باز هم ادامه می دهند، شاید اسمش را بگذارید علاقه ولی نوعی اعتیاد است، اعتیاد به قلم.
وبلاگ ملودیک یا (melodic.blogfa.com) وبلاگی است که توسط حسین حیدری ایجاد شده زمانی که سرویس های وبلاگ دهی روی بورس بودند و همه به دنبال آهنگ بی کلام برای وبلاگشان می گشتند، نتیجه گوگل معمولا به این صفحه ختم میشد.
یکی از زیباترین گلچین های موسیقی بی کلام در این وبلاگ جمع گشته، که به جرات می توان گفت وقت بسیار زیادی برای آن صرف شده، که البته هنوز فعال است و میتوانید از آنها استفاده کنید.
البته وبلاگ تنها شامل بخش موزیک بی کلام نیست، صفحه اصلی آن نیز شامل دست نوشته های بیشماری است که بصورت مینیمال نگاشته شده و به جرات می توان گفت پست هایی بسیار باارزش در بین همه پست ها میتوان پیدا کرد، گرچه بعد ها نویسنده وبلاگ گلچین این مطالب را جمع آوری کرد و در قالب دو کتاب درآورد. کتابی به نام های "کُما" و کتاب دیگری به نام " آن عابری که زیر باران می خندید من بودم" پیشنهاد میکنم این کتاب ها را دانلود کنید و استفاده کنید از حُسنِ این E-Book ها میتوان به این نکته اشاره کرد که هر بخشی جداست و از هرجای کتاب که دوست داشتید میتوانید شروع به خواندن کنید.
البته این وبلاگ به جایی رسید که دیگر تمامی مطالبش در قالب یک وبلاگ نمی گنجید اما نگارنده آن به جای تصمیم به احداث یک وبسایت به راه خود در نوشتن وبلاگ ادامه داد و در نهایت چندین صفحه وبلاگ را به موازات وبلاگ خود راه اندازی کرد که از جمله آنها میتواند به "تایپوگرافی" "فتوبلاگ" "وبلاگ پدرخوانده(معرفی کتاب و دیالوگ فیلم ها)" اشاره کرد، که با اینکه این وبلاگ با توجه به محدودیت های شدید بلگفا تنها از طریق HTML و CSS ضعیفی ایجاد شده است، اما یکی از جالبترین اینترفیس ها را به وجود آورده که در عین سادگی بسیار کارآمد است. به گونه ای که یک فرهنگسرای مجازی درست شده و گردش بین صفحات مختلف به مانند گردش در تالار های یک فرهنگسرا می باشد. علت انتخاب عنوان مطلب (کهنه سربازی در خط مقدم جنگِ تمام شده می جنگد!) هم اشاره به موضوع ادامه وبلاگ نویسی پس از 15 سال دارد.
توضیح در موردش حداقل بدون اجازه داشتن از او کار درستی نیست، اما آنچه که خود در وبلاگش عمومی کرده و توضیح داده به اینصورت است که قریب به 15 سال است که وبلاگ نویسی میکند و سالها پیش از کرمانشاه با خانواده به کرج آمد و پس از آن تقریبا دست به کارهای متفاوتی زد، که اگر قصد دارید بیش تر از اینها بدانید بهتر است خودتان بیشتر با او آشنا شوید!
آدرس وبلاگ او: http://melodic.blogfa.com
من بطور متوسط هفته ای یکبار از وبلاگش دیدن میکنم و گرچه علاقه شخصی من مینیمال و رمانتسیم نیست، اما گذر زمان یک اتصال به وجود آورده که گسست از آن کمی مشکل هست، زمانی که نوشته های وبلاگ های این چنینی را میخوانم واقعا کلمه تبعیض به شدت در چشمم رنگ می گیرد چه بسیار آدم های کپی کار-بی ذوق-بی علم و غیره هستند که به زور پول و غیره اسامی همچون استاد را به پیشوند خود یدک میکشند و چه بسیار افرادی که تنها به دلیل تبعیض رخنه کرده در جامعه ما، مدتی طولانی و یا شاید همیشه در سکوت بمانند و هیچ وقت شناخته نگردند.
