راه حل مشکل بیکاری جوانان و فارغ التحصیلان دانشگاهی میتواند شامل موارد زیر باشد:
1. پشتیبانی از کارآفرینی: دولت میتواند به ایجاد فضای کارآفرینی، ارائه تسهیلات مالی و اعطای وامهای سازمانی به کسانی که تصمیم میگیرند کسبوکار تازه راهاندازی کنند، کمک کند.
2. توسعه مهارتهای عملی: همه کسبوکارها نیازمند افراد ماهر در زمینههای مختلف هستند. برنامههای آموزشی و دورههای مهارتی مورد نیاز برای کسبوکارها باید ارائه شود.
3. ارتباط بین صنعت و دانشگاه: دانشگاهها باید با صنعت همکاری کنند تا برنامههای آموزشی را براساس نیازهای بازار کار طراحی کنند و دانشجویان را به مهارتهای عملی مورد نیاز در صنعت آموزش دهند.
4. ترویج برنامههای کارآموزی: کارآموزی به جوانان کمک میکند تا تجربه عملی در حوزههای مختلف را کسب کنند و مهارتهای مورد نیاز در بازار کار را توسعه دهند. بنابراین، برنامههای کارآموزی باید تشویق شوند و از طریق دولت و بخش خصوصی ارائه شوند.
5. تسهیل راههای اشتغال مربوط به فناوری: بخش فناوری همواره به جوانان فارغ التحصیل از رشتههای علمی نیاز دارد. تسهیل دسترسی به منابع فنی و مالی و ایجاد راههای اشتغال در حوزه فناوری، میتواند جوانان را به این صنعت جذب کند. مهمترین نکته در این مسئله این است که باید تمرکز ویژهای بر روی آموزش و توسعه مهارتهای عملی قرار گیرد تا فارغ التحصیلان بتوانند بازار کار را با تواناییهای لازم وارد کنند.
دورههای مهارتی میتوانند شامل موارد زیر باشند: ۱. مهارتهای فنی: دورههای مهارتی در زمینههای مهندسی، تکنولوژی، برنامهنویسی، طراحی وب، طراحی گرافیک و سهبعدی، روباتیک، الکترونیک و غیره، میتوانند جوانان را به افزایش مهارتهای فنی مورد نیاز برای شغلهای فنی و فناوری علاقهمند کنند. ۲. مهارتهای کسبوکاری: دورههای مهارتی در زمینههای مدیریت، بازاریابی، مدیریت مالی، مهارتهای ارتباطی و همکاری تیمی، تحلیل دادهها، نوآوری و خلاقیت، مدیریت زمان و مهارتهای رهبری، میتوانند جوانان را در راستای تأسیس و مدیریت کسبوکارهای خود تحریک کنند. ۳. آموزشهای تخصصی: دورههای مهارتی در زمینههای حسابداری، حقوق، طراحی صنعتی، مهندسی معماری، پزشکی، بهداشت و سلامت، کشاورزی، محیط زیست و غیره، میتوانند به جوانان کمک کنند تا در حوزههای تخصصی خود توانمندیهای لازم را کسب کنند. ۴. مهارتهای ارتباطی و اجتماعی: دورههای مهارتی برای توسعه مهارتهای ارتباطی، مهارتهای مذاکره، مهارتهای حل مسئله و تصمیمگیری، مهارتهای تیمی و همکاری، میتوانند جوانان را به ارتقای ارتباطات میان فردی به منظور توانمندیهای اجتماعی و روابط عمومی در جمعیت کمک کنند. دورههای مهارتی باید براساس نیازهای بازار کار، توسط مراکز آموزشی، دانشگاهها و سازمانهای دولتی و خصوصی ارائه شوند.
برای ایجاد ارتباط مستقیم بین صنعت و دانشگاه، میتوان از راهکارهای زیر استفاده کرد: 1. برگزاری کارگاهها و سخنرانیها: دانشگاهها میتوانند کارگاهها و سخنرانیهایی با حضور صنعتگران و کارفرمایان مرتبط با رشتههای تحصیلی برگزار کنند تا دانشجویان با نیازها و تجربیات صنعت آشنا شده و شبکهسازی با کارفرمایان را آغاز کنند. 2. برگزاری نمایشگاهها و رویدادهای صنعتی: دانشگاهها میتوانند نمایشگاهها و رویدادهایی را در زمینههای مختلف صنعتی برگزار کنند تا صنعتگران با دانشجویان و فارغ التحصیلان در ارتباط باشند و خدمات و فرصتهای شغلی خود را معرفی کنند. 3. برقراری ارتباط با صنعتگران: دانشگاهها و دانشجویان باید روابطی نزدیک با صنعگران و کارفرمایان مرتبط با رشتههای تحصیلی برقرار کنند. این میتواند توسط تشکیل جلسات، نشستها و گروههای کاری باشد که دانشگاهها و صنعتیان همکاری در طرحها، پروژهها و تحقیقات را در پیش بگیرند. 4. ارائه پروژههای کارآموزی: دانشگاهها میتوانند پروژههای کارآموزی را برای دانشجویان خود تدارک ببینند که به مسائل و نیازهای صنعت مرتبط باشد. این کار به دانشجویان کمک میکند تا با محیط کار تجربه عملی کسب کنند و صنعتگران هم به توانمندیهای دانشجویان بیشتر آگاهی پیدا کنند. 5. تشکیل هیئت مشترک صنعت و دانشگاه: هیئتهای مشترک میتوانند بین دانشگاه و صنعت تشکیل شده و برنامهها و استراتژیهای مشترک را برای تقویت و توسعه روابط مشترک و همکاریها برنامهریزی کنند. ایجاد ارتباط مستقیم بین دانشگاه و صنعت به منظور تطابق بین آموزش و نیازهای بازار کار از اهمیت بالایی برخوردار است.