مهم ترین چیزی که چند سال پیش که خیلی بچه تر بودم یکی بهم گفت باید یاد بگیرم پذیرش بود
پذیرش آدما همونجوری که هستن پذیرش جوامع مختلف و کلی چیز دیگه که عملا زیاد ربطی به من نداره به صورت تکنیکی ولی ممکنه ذهنم و درگیر کنه و بخواد آسیب روانی بزنه
بهم گفت باید یاد بگیرم که ببینم بشنوم ولی واکنش نشون ندم به این مسائل و رد شم چون در صورتی میتونه بهم آسیب بزنه که خودم درگیرش شم وگرنه میتونم از کنارش رد شم و اصا برخورد نکنم
فکر میکردم یاد گرفتم ولی حتی الان که ۱۹ سالمه هنوزم بعضی وقتا ممکنه ناخودآگاه درگیر حواشی شم.
تمرکز عجیبی میخواد اینکه اصلا به هیچ اتفاق که داره تو یه متریت اتفاق میفته واکنش نشون ندی و کار خودتو انجام بدی.
