
بازار خرید و فروش لینک و رپورتاژ آگهی، شبیه یک بازار مکاره شلوغ و پرسروصداست. همه فریاد میزنند و وعدهی «رتبه یک گوگل در یک هفته» یا «بکلینک دائمی از قویترین سایت ایران» را میدهند. فروشندگان (چه رسانههای معتبر و چه واسطهها) یک هدف دارند: فروش «جایگاه تبلیغاتی» خود.
اما هدف شما، به عنوان یک متخصص سئو یا مدیر کسبوکار، «خرید جایگاه» نیست؛ هدف شما «کسب اعتبار» و «افزایش رتبه» است. این دو هدف، همیشه همسو نیستند.
من سالها در هر دو سوی این میز بودهام؛ هم به عنوان خریدار رپورتاژ برای برندهای بزرگ و هم به عنوان مشاور رسانههایی که رپورتاژ میفروختند. واقعیت این است که بخش زیادی از پولی که در این بازار خرج میشود، مستقیماً «دور ریخته» میشود.
در ادامه، ۷ حقیقت کلیدی را با شما در میان میگذارم که اکثر فروشندگان رپورتاژ، یا آنها را نمیدانند، یا ترجیح میدهند شما آنها را ندانید.
آنچه به شما میگویند: «این سایت DA بالای ۷۰ دارد! یک لینک از آن معجزه میکند.»
حقیقت پنهان:
امتیاز دامنه (Domain Authority یا Domain Rating) یک معیار شخص ثالث است که توسط شرکتهایی مانند Moz و Ahrefs ساخته شده، نه گوگل. این معیار به راحتی با لینکهای اسپم و روشهای کلاه سیاه «پامپ» میشود.
فروشندگان این عدد را بزرگ میکنند چون «قابل فروش» است. اما گوگل به DA شما نگاه نمیکند. گوگل به «ارتباط موضوعی» (Relevancy) و «اعتماد» (Trust) نگاه میکند. یک لینک از سایتی با DA 30 اما کاملاً مرتبط با حوزه کاری شما، هزاران بار ارزشمندتر از لینکی در یک سایت خبری عمومی با DA 80 است که در آن از شیر مرغ تا جان آدمیزاد مطلب پیدا میشود.
چه کنید: به جای DA، «شکاف محتوایی» (Content Gap) و «میزان ترافیک ارگانیک» سایت مقصد را بررسی کنید.
آنچه به شما میگویند: «لینک شما برای همیشه در سایت باقی میماند.»
حقیقت پنهان:
«دائمی» در اینترنت یک مفهوم نسبی است. دائمی تا کی؟ تا زمانی که آن سایت فعال باشد؟ تا زمانی که تصمیم به بازطراحی (Redesign) نگیرد؟ تا زمانی که ورشکست نشود یا دیتابیس خود را از دست ندهد؟
من لینکهایی را دیدهام که پس از دو سال، در یک پاکسازی انتهای سال سایت، حذف شدهاند. دیدهام که رسانهها پس از مدتی تمام لینکهای رپورتاژ را nofollow کردهاند. «دائمی» فقط یک کلمه بازاریابی جذاب است.
چه کنید: به رپورتاژ به چشم یک «کمپین تبلیغاتی» نگاه کنید، نه یک «دارایی مادامالعمر». انتظار بازگشت سرمایه (ROI) را در بازه ۶ تا ۱۲ ماهه داشته باشید.
آنچه به شما میگویند: «سایت ما ماهی ۵ میلیون بازدید دارد!»
حقیقت پنهان:
این ۵ میلیون بازدید، احتمالاً در صفحات اصلی، بخش ورزشی یا بخش اخبار حوادث آن سایت است. رپورتاژ آگهی شما، پس از چند روز از صفحه اصلی خارج شده و به آرشیو منتقل میشود؛ جایی که هیچ بازدیدکنندهی واقعی هرگز آن را نخواهد دید.
شما در حال خرید لینک از صفحهای هستید که احتمالاً ترافیک ماهانه آن «صفر» است. اگر یک لینک ترافیک «ارجاعی» (Referral Traffic) به سایت شما نیاورد، ارزش آن از دید گوگل بسیار کمتر است. گوگل میفهمد که کاربران روی کدام لینکها کلیک میکنند.
چه کنید: از فروشنده بپرسید: «این رپورتاژ چقدر در صفحه اصلی میماند؟» و «آیا میتوانید آن را در بخشهای مرتبط پربازدیدتر قرار دهید؟»
آنچه به شما میگویند: «متن را بدهید تا منتشر کنیم. فقط انکرتکست و لینک را مشخص کنید.»
حقیقت پنهان:
در عصر آپدیت «محتوای مفید» (HCU) و E-E-A-T، گوگل دیگر فقط لینکها را نمیشمارد؛ بلکه «بافت» (Context) اطراف آن لینک را تحلیل میکند.
اگر متن رپورتاژ شما یک متن تبلیغاتی ضعیف، کپیشده یا نوشته شده توسط هوش مصنوعی (بدون ویرایش) باشد، شما نه تنها اعتبار نمیگیرید، بلکه ممکن است به گوگل سیگنال «اسپم» بفرستید. شما در حال گره زدن برند خود به یک محتوای بیارزش هستید.
چه کنید: برای متن رپورتاژ به اندازه یک مقاله اصلی در سایت خودتان وقت بگذارید. آن را مفید، کاربردی و غیرتبلیغاتی بنویسید.
آنچه به شما میگویند: «ما یک رسانه معتبر هستیم.»
حقیقت پنهان:
بسیاری از سایتهایی که پکیجهای ارزان رپورتاژ میفروشند، در واقع «مزرعه لینک» (Link Farm) هستند. آنها در روز دهها رپورتاژ در موضوعات مختلف (از جراحی زیبایی تا لولهکشی) منتشر میکنند.
وقتی شما از چنین سایتی لینک میگیرید، در واقع وارد یک «محله بد» در اینترنت میشوید. گوگل متوجه میشود سایتی که به همه لینک میدهد، اعتبار خاصی برای توزیع کردن ندارد و تمام لینکهای خروجی آن را بیاثر (یا حتی سمی) تلقی میکند.
چه کنید: قبل از خرید، بخش «رپورتاژ آگهی» یا «اخبار شرکتها»ی آن سایت را چک کنید. اگر با انبوهی از لینکهای غیرمرتبط مواجه شدید، فرار کنید.
آنچه به شما میگویند: «این یک لینک Dofollow و قدرتمند است.»
حقیقت پنهان:
اعتبار یک صفحه (PageRank) مانند یک پیتزا است. هرچه تعداد لینکهای خروجی (External Links) در آن صفحه بیشتر باشد، سهم کمتری از آن پیتزا به هر لینک میرسد.
فروشندگان رپورتاژ اغلب به شما اجازه میدهند ۲ یا ۳ لینک در متن بگذارید. اما آنها به شما نمیگویند که در همان صفحه (در سایدبار، فوتر و منو) ۲۰۰ لینک خروجی دیگر وجود دارد. در نهایت، اعتباری که به سایت شما منتقل میشود، نزدیک به صفر است.
چه کنید: صفحهای که قرار است رپورتاژ شما در آن منتشر شود را با ابزارهای SEO (مانند SEOquake) بررسی کنید و تعداد لینکهای خروجی آن را بشمارید.
آنچه به شما میگویند: «هر انکر تکستی بخواهید میزنیم. پیشنهاد ما کلمه کلیدی اصلی شماست.»
حقیقت پنهان:
فروشنده میخواهد شما را راضی کند. اما گوگل از لینکهایی که دقیقاً با کلمه کلیدی اصلی شما (مثلاً «خرید موبایل») ساخته میشوند، متنفر است. این طبیعیترین سیگنال «لینک پولی» و «دستکاری الگوریتم» است.
لینکهای طبیعی باید شامل نام برند شما (مثلاً «فروشگاه دیجیکالا»)، آدرس URL (example.com) یا عبارات عمومی (مثلاً «اینجا کلیک کنید» یا «اطلاعات بیشتر») باشند. اصرار بر انکر تکست دقیق، مانند فریاد زدن بر سر گوگل است که: «من این لینک را خریدهام!»
چه کنید: پروفایل انکر تکست خود را متنوع نگه دارید. در رپورتاژها، ایمنترین کار، استفاده از «نام برند» به عنوان انکر تکست است.
واقعیت این است که لینکسازی خارجی هنوز هم بخش مهمی از سئو است. اما دوران «خرید فلهای» لینک به پایان رسیده است.
به جای اینکه بپرسید: «قیمت رپورتاژ در این سایت چقدر است؟»
بپرسید: «آیا مخاطبان این سایت، مخاطبان هدف من هستند؟»
بپرسید: «آیا این رسانه حاضر است یک مقاله واقعاً مفید از من را به عنوان "پست مهمان" (Guest Post) منتشر کند، نه فقط یک برچسب "رپورتاژ"؟»
پولی را که برای ۱۰ رپورتاژ بیکیفیت کنار گذاشتهاید، صرف تولید یک محتوای شاهکار (مانند یک تحقیق جامع، یک ابزار آنلاین رایگان، یا یک اینفوگرافیک بینظیر) کنید. آنگاه خواهید دید که به جای «خریدن» لینک، لینکها را به صورت طبیعی «کسب» (Earn) خواهید کرد.