«مادرکشی» (۱۳۹۴) اثر کمیل سوهانی
یکی از رسالتهای سینمای مستند بهمثابهی رسانهای برای آگاهیسازی، مقولهی آسیبشناسی، پردهبرداری و بلندگویی برای صدای بیصدایان است. مادرکشی اثریست نمونهای و درخشان درباب یکی از بحرانهای مهم ایران، یعنی کمآبی. عنوان فیلم «مادرکشی» است؛ کشتن، بهقتلرساندن، تکهپارهکردنِ مادر (وطن/سرزمین). اثر که شیوهای توضیحیـتوصیفی دارد، در وهلهی نخست جریانشناسی میکند تا علتها را بیابد. دستبردن در طبیعت و شیوهی کهن مواجهه با آب در ایران را در دههی ۴۰ شمسی و در ادامهی سیاستهای توسعهطلبی بهسبکِ روزولتیـترومنیِ باب روز در ملل درحالِ توسعه است. زمانی که شاه درآمدِ نفتی را در راه توسعهی صنعتی خرج کرد و سنگبنایِ ایران شبهصنعتی و دولتگرا را بنا نهاد. نوعی از توسعهطلبیِ بوروکراتیک و تکنوکراتیک که در دوّلِ راست و چپیِ پساانقلاب هم ادامه پیدا کرد و یکی از نمودهایش هم، سدسازیهای بیرویه در راستای سرمایهداریِ دولتی بود. ناکارآمدیِ دولت در عرصههای مختلف مرتبط با آب و عدم برنامهریزی و نظارت درست در کنار چنین طرحهای ضدمردمیای منجر به جهنم امروز شد.
#فیلم_مستند
