
حقهبازی 1931 اثر آلفرد هیچکاک
آثار دورهی انگلیس هیچکاک بزرگ، همیشه زیر سایهی آثار آمریکایی وی بودهاند و همین مهم، موجب شده تا آثار درخشان دههی ۳۰ وی را نازل بدانیم یا به آنها کمتر بها بدهیم و درموردشان حرف بزنیم. هیچکاک دههی ۳۰، بسیار آوانگارد است و نو، فیلمسازِ جوانی که در حال تجربهاندوزی با قابلیتهای بیانگرایانهی سینماست؛ آشناییزدایی از ساختارها و کلیشهها بهصورتی رادیکالی در آثار این دورهاش بهچشم میخورند و جلوهنمایی میکنند، حتا در اثری بهظاهر ساده و بیتکلف، همچون حقهبازی. در پردهی نخست، گمان میبریم که اثر مملو از گفتوگو است و وجه تئاتری آن بر فیلمیکاش میچربد؛ کسلکننده است و حراف. اما هر چه که به فصل مزایده میرسد، هیچکاک بیشتر خودنمایی میکند؛ صحنهی مربوط به اوج مزایده بر روی زمین، از تعلیق خاصی برخوردار است که هیچکاکی نیست اما، مخاطب را بهخوبی معلق کرده و حس متعینِ حاصل از یک مزایده را به او انتقال میدهد که بسیار با ظرافت و درخشان بدان پرداخت شده. در پردهی آخر نیز با یک چرخش در شخصیتها روبهرو هستیم؛ بهنوعی که بهزعم نگارنده، دوگانهی پروتاگونیست-آنتاگونیست را میدرد و با یک تراژدی که در پردهای از ابهام قرار دارد به اتمام میرسد. پردهی آخر داستان، بسیار مدرن است و برآشوبنده.
#ریویو_فیلم
#هیچکاک