Review
خوشه های خشم؛ اقتباسی سراپا و همچنان زنده از رمان معروف جام اشتاین بک. به کارگردانی جان فورد بزرگ که رد پای استاد -با آن میزانسن های عظیم و مدهوش کننده خود- در تک تک پلان های اثر قابل رؤیت بوده و کلاس درسی برای هنر جویان سینماست.
اثری تراژیک -که بارقه های امید در تار و پود اثر گنجانده شده-؛ ملودرام و احساسی‌است - اما به دام سانتیمانتالیسم و احساسات‌گرایی نمی افتد-؛ منتقد ماشینیسم -مدرنیته- و نظام سرمایه داری‌است اما شعارزده نمی شود-؛ رمان اشتاین بک اثری مارکسیستی و چپ بوده اما فیلم جان فورد به دلیل گرایشات سیاسی جمهوری خواه او، مارکسیسم به نسبت رمان آنچنان هم پر رنگ نیست اما همچنان می توان رگه های سوسیالیستی، نقد سرمایه داری، توجه به طبقه فرو دست و زحمتکش را دید؛ در قلب خود خانواده ای را جای داده که افرادش به معنای حقیقی، شخصیت هستند و برای منِ مخاطبِ غیر آمریکایی قابل ملموس بوده و موجب می شود آنها را در سفر اودیسه وارشان همراهی کنیم.
محمد مهدی صفری تنها
