درود مجدد~
اگه پستای قبلیمو دیده باشید متوجه شدید که کلا حرف زدنم انتقادیه و خیلی کنترل کردمش.(اگه ندیدید هم برید ببینید گناه دارم) پس این دفعه اومدم که تمجید کنم. همیشه که نمیشه از بدیا بگم. بریم که شروع کنیم
یکی از خوبیای اینجا اینه که از همه قشری ما کاربر داریم. حالا چی شد که حرف من به اینجا رسید؟ خب، من داشتم همینجوری می‌گشتم که پست یه خانوم معلم رو دیدم و واقعا خوشحال شدم چون چند وقتی بود که منتظر فرصت بودم که به معلما یه چیزی بگم(دفعه بعد انشالله!). بعد پست چند نفر همسن خودمو دیدم و همینجور افراد دیگه از جامعه. این واقعا خوشحالم کرد چون همیشه تو بقیه شبکه‌ها انگار این چندتا قشر از هم جدان و اینکه الان فکر می‌کنی بخشی از مخاطبای واقعی‌ات اینو می‌بینه واقعا احساس خوشایندیه.
دومیش اینه که انگار همه با هم مهربونن. زیر پستا به هم قوت قلب می‌دن، از هم تعریف می‌کنن و اشکالاتت رو به آرومی می‌گن. این واقعا باعث میشه من اینجا رو محرم راز خودم بدونم و با خیال راحت اینجا گله کنم چون با اینکه توجه‌ها کمه ولی حداقل تذکری بهم نمی‌رسه؛ انگار که اون فیلتر مجازی که باید بهترین، خوشحال‌ترین و قشنگ‌ترین نسخه خودتو نشون بدی اینجا کارساز نبوده.
سومی و آخرین موردی که مدنظرمه اینه که توی پستا آهنگ هم پیدا میشه، من مدت زمان زیادی نیست که اینجام و تو همین مدت کلی به پلی لیستم اضافه شده. واقعا آهنگای قشنگی اینجا لابه‌لای پستا و کامنتا پیدا میشن که خیلی کار قشنگیه چون من هیچ جای دیگه‌ای رو نمی‌تونم پیدا کنم که ارزش آهنگا دونسته بشه. موسیقی وایرال(!) نسل جوون یکی از بی‌معناترین و بی‌محتواترین چیزاییه که هر روز به گوشم می‌رسه و واقعا قدر هنرمندایی مثل حبیب، داریوش، ابی، گوگوش، سیاوش قمیشی و... انگار دونسته نمیشه. موسیقیای بی‌کلام که دیگه جای خود دارن. اینجا تو کامنتا واقعا آهنگای خوبی پیدا میشن به شرطی که صفحه مرتبطشو باز کنید. حالا که اینجایید برید بی‌زحمت آهنگ همخونه گوگوش رو گوش بدید، لینک کاورشم می‌ذارم چون هر چی سرچ کردم نبود خودم دوباره آپلودش کردم. واقعا کاور قشنگیه. از این به بعد بیشتر تو پستام آهنگ پیدا میشه چون تازهه یخم داره اینجا آب میشه.
آره دیگه همین، طبق روال همیشه (انگار که چقدر پست می‌ذارم که میگم همیشه) می‌خوام بگم که مرسی که خوندید، امیدوارم روزتون مثل آسمون دلتون قشنگ باشه??
