کدام یک از قطعات الکترونیک بیشترین میزان تقلبی بودن در صنعت را در اختیار دارند؟
با توجه به تنوع قطعات الکترونیک Semi-Conductor, ICو قطعاتPassive که به مجموعه قطعه آزمون ارجاع شد، دسته خاصی از قطعات به خصوص آنها که در کشور چین تولید میشوند و دستهای که به دلیل مشکلات تحریم و بسته بودن تبادلات بانکی از این کشور به ایران وارد میگردند بیشترین میزان تقلبی بودن را در بر داشتند.
دو برند بیشترین میزان جایگزین چینی در آنها به کار رفته است. قطعات Min Max و ST بیشترین فراوانی قطعات تقلبی را در میان دستههای ارسالی به قطعه آزمون داشتند.
لازم به ذکر است که گزارشهای قطعه آزمون به مشتریان محترم به صورت کاملاً علمی تنظیم شدهاند و آزمایشگاه تمامی مراحل یازده گانه استانداردهای بینالمللی را به صورت کامل انجام داده و نظر نهایی را در چک لیستها به همراه مستندات فنی و اجرایی علمی ارائه میکند.
بدون شک، در این نوع محصولات قطعات فاقد استاندارد و اصالت به مشتریان اعلام میشود و البته برخی فعالان محترم میپذیرند که قطعه با همان شرایط در محصول مورد استفاده قرار گیرد. البته بسیاری از مشتریان دیگر هم هستند که پول قطعه اصلی را پرداخت کرده اما قطعات تقلبی فاقد اصالت دریافت کردهاند. این موضوع بیشتر شامل قطعات Min Max است. برای قطعات ST هم به نظر میرسد نمونههای چینی به خصوص نسبت به محصولات با کاربرد در صنعت توانسته به Data Sheet اصلی نزدیک باشد و توانسته جایگزین مناسبی باشد.
به همین جهت، بسیاری از مشتریان با وجود دریافت تقلبی بودن قطعه نسبت به استفاده از آن رضایت داشتهاند. این قطعات بسیاری از مراحل آزمون را با موفقیت طی نمودهاند اما در غربالگری نهایی مشخصی شده که این قطعه اصلی نیست ولی مورد پذیرش واقع شده است.
به صورت تقریبی Data Sheet قطعات Min Max با نمونه اصلی فاصله بسیار زیاد و قابل توجهی داشته است و تقلبی بودن مشخصات قطعه از ابتدای شروع به کار آزمایشگاه به سادگی قابل تشخیص بودند. به بیان ساده لوگو Min Max تقلبی تولید شده در کشور چین با یک استون به آسانی پاک میشد اما امروز شناخت قطعات تقلبی از پیچیدگیهای بیشتری برخوردار شده و این مسئله بیانگر آن است که تولیدکنندگان قطعات تقلبی هزینه و تلاش بیشتری در جهت دور زدن آزمایشها و آزمون غربالگری صورت میدهند.
بنابراین وجود فیلتری برای تعیین اصالت و شناسایی قطعات اصلی به منظور استفاده در صنایع مختلف بسیار ضروری است و علاوه بر کیفیت محصول تمام شده و اعتبار نشان تجاری تولید کننده موضوع خرابکاری صنعتی در اولویت بالایی قرار دارد. به این جهت که وجود قطعه تقلبی یا خراب در زنجیره یک واحد تولیدی گاهاً میتواند به نابودی سیستم اصلی و دستگاههای با حساسیت بالا منجر شود. این ضایعه میتواند هزینههای سنگینی بر صاحبان صنعت و کارگاهها وارد کند و در سطوح بالاتر سبب ایجاد نگرانیهای امنیتی و خطرات حیاتی برای واحدهای مذکور گردد.