حدود 70 درصد جمعیت ایران زیر 35 سال سن دارند و میزان بیکاری در ایران نزدیک به یک چهارم است. به گزارش رسانه‌ها نرخ بیکاری جوانان ایران دو برابر میانگین جهانی است. همچنین در گزارش‌های مرکز آمار ایران و مرکز اطلاعات راهبردی وزارت کار، در تابستان 99 نرخ بیکاری در میان جوانان 15 تا 24 ساله 23 درصد بوده است.
این اعداد و ارقام که هر روز به گوشمان می‌رسد و شاید بی اعتنا از کنار آنها عبور کنیم، بیانگر وجود یک بحران عمیق در جامعه است. بررسی آمارهای سازمان بین‌المللی کار (ILO) نشان می‌دهد میانگین این نرخ در جهان طی سال ۲۰۱۹ نزدیک ۱۳.۶ درصد بوده است.
نرخ بیکاری در میان تحصیل کردگان دانشگاهی هم بیانگر فاجعه‌ای دیگر است. رکود حاکم بر بازار، قاچاق محصولات، کالا‌ها و وجود واردات بی رویه در کشور، نبود فرهنگ صحیح کار، وجود مشکلات متعدد میان کارگران و کارفرمایان و قوانین سخت گیرانه‌ای که در این حوزه داریم به بحران بیکاری فارغ التحصیلان و جوانان دامن زده است.
این مشکل به ویژه در استان‌های جنوبی و مرزنشین کشور که برخی محل استقرار منابع ملی نیز هست، بالاتر است. امروز جمعی از جوانان جویای کار در شهر شوشتر از توابع بهبان در استان خوزستان برای دومین بار در تجمعی نسبت به نبود کار و شغل مناسب حضور یافتند. وقتی 40 درصد از بیکاران کشور دانش آموخته دانشگاه‌ها هستند و برای دسته‌های دیگر حتی ساده‌ترین مشاغل برای تامین معیشت وجود ندارد و از آن دردناک‌تر یک پنجم خانواده‌های ایرانی شغل ندارند، چه فرقی می‌کند رشد اقتصادی ما چقدر است!؟ به نظر شما راه‌حل بحران بیکاری جوانان ایرانی چیست؟
نسیم توکل
فعال اقتصادی،کارآفرین
