در افراد مختلف بهترین زمان شروع تزریق بوتاکس متفاوت است. افرادی که حرکات میمیک صورت بیشتری در هنگام حرف زدن دارند یا در هنگام تمرکز عادت به کمی اخم کردن و جمع کرن گوشه چشم دارند، بیشتر مستعد چروک های زودرس پوست صورت هستند و به این افراد توصیه می شود هر چه زودتر با از کار انداختن موقتی عضله های صورتشان، از عمیق شدن آنها که جبران آن به مراتب سخت تر است، جلوگیری کنند.
سبک زندگی، در میزان جوان به نظر رسیدن یک فرد نقش بزرگی ایفا می کند. پوست خانمی که در سال های آخر دهه بیست سالگی عمر خود قرار داشته و در ۱۰ سال گذشته از سیگار کشیدن، مصرف الکل و حمام آفتاب لذت برده است، نسبت به پوست خانمی که در سال های آخر دهه سی سالگی خود قرار داشته و مدام از پوست خود مراقبت کرده است بسیار متفاوت خواهد بود.
این همان دلیلی است که هر بیمار باید به صورت فردی درمان شده و برنامه ای منحصر به سبک زندگی و نوع پوست او تهیه شود. از آنجایی که هر فردی به گونه ای متفاوت پیر شده و احساس متفاوتی نسبت به روند پیری خود دارد، هیچ سنی به عنوان بهترین سن برای انجام بوتاکس تعیین نمی شود. در اینجا دهه های مختلف افزایش سن و تاثیری را بررسی می کنیم که بوتاکس می تواند در هر سنی بر پوست قرار دهد.
متاسفانه باورهای غلط و عدم مطالعه در بسیاری از کشورهای در حال توسعه باعث شده تا این تصور غلط همه گیر شود که تزریق بوتاکس برای افرادیست که دچار چین و چروک شده اند در حالیست که در کشورهای توسعه یافته مانند ایالات متحده امریکا (با استناد به گزارش جامعه جراحان زیبایی امریکا) بسیاری از جوانان از سن ۱۸ الی ۲۰ سالگی با تزریق بوتاکس از ایجاد چین و چروک جلوگیری می کنند.
چین و چروک در برخی افراد در دهه ۲۰ یا ۳۰ سالگی ظاهر می شود و به همین دلیل است که باید در سنین پایین تر به پوست خود توجه کنید. اما سوالی که باید در این جا پرسیده شود این است که آیا تزریق بوتاکس را نیز باید شروع کرد؟ و بهترین سن بوتاکس چه زمانی است؟
پاسخ کوتاه این است که بهترین سن برای استفاده از بوتاکس و ژل بالای ۱۸ سال و هر زمانی که احساس نیاز کنید است. برخی افراد ممکن است در ۲۰ سالگی و برخی دیگر در ۳۰ سالگی نیاز به تزریق داشته باشند؛ همه این ها به شرایط پوست شما بستگی دارد.
تزریق بوتاکس در سنین پایین زمانی که چین و چروک بسیار کمی دارید، بوتاکس پیشگیرانه نامیده می شود. این روش برای به تاخیر انداختن ظاهر چین و چروک و کاهش تعداد آن ها در سنین بالاتر از طریق کاهش حرکات برخی از ماهیچه ها به کار می رود.
