اینبار میخوام یه آهنگ معرفی کنم و داستان جالب پشت سرش رو همراهش باهاتون به اشتراک بگذارم. قطعه دیستوپیا از مگادث-، گروه چهار نفره ترش متال سال ۱۹۸۳-.
تو داستانهای علمی-تخیلی دیستوپیا یه جامعه ویران و فاسده که توی اون همه چیز ناخوشایند و زشته.
حکومت دیکتاتوریه، هرج و مرج بیداد میکنه و فرهنگ جایی نداره. بیشترین داستانهای مربوط به دیستوپیا رو هم میتونید توی انیمهها ببینید. نمیدونم دلیلش رو ولی علاقه عجیبی نسبت به این موضوع بین مانگاکاها و انیماتورها وجود داره.
تو این آهنگ، از نظر ماستین، دیستوپیا دیگه یه شهر خیالی توی داستانها نیست و ما رسما داریم تو چنین جامعهای زندگی میکنیم. تو قسمت اولش میگه ما حقیقت رو نمیدونیم و فکر میکنیم تقدیر ما رو به زندگی تو همچین دوران و شرایطی محکوم کرده. دولتها و مذاهب میگن که کنکاش در حقیقت سودی جز ترس و کفر نداره و دانایی باعث خشم و وحشت مردم میشه. بیشتر مردم حتی نمیخوان حقیقت رو بشنون و بدونن. چون یک زندگی پوشالی با شادی حبابی رو به زندگی در حقیقت تلخ و پر از زخم ترجیح میدن.
"What you don't know" the legend goes "can't hurt you"
If you only want to live and die in fear
They tell us to believe just half of what we see
And absolutely nothing that we hear
توی قسمت دوم میگه، تا زمانی که چیزی از حقیقت ندونی و دشمنت رو نشناسی، هیچ فرقی با یک حیوون زندانی توی قفس نداری.
Resist the twisted truth, no matter what the cost
Supplant the rights with wrongs inside our heads
Outlawing all the questions to the answers
That no one likes when someone ends up dead
Dystopia
Dystopia
Dystopia
Dystopia
"What you don't know" the legend goes "can't hurt you"
If you only want to live and die in a cage
There's panic and there's chaos rampant in the streets
Where useless thoughts of peace are met with rage
یک زندگی پوچ، بدون هیچ دستاوردی؛ تا وقتی که بمیری و این تمام چیزیه که با استفاده از ادیان، حاکمان جهان برامون میخوان.
Demoralized and overmastered people think
The quickest way to end a war is lose
Dictatorship ends starting with tyrannicide
You must destroy the cancer at its root
Dystopia
Dystopia
Dystopia
Dystopia
خوشحالم میشم نظر شما رو هم راجع به این مقوله بدونم. یادتون نره کامنتش کنین. مرسی که خوندین.