بیچارگان محصول سال ۲۰۲۳، فیلمی علمی تخیلی هستش که ارزش یک بار دیدن رو داره. فیلم سینمایی Poor things به کارگردانی یورگوس لانتیموس بر اساس رمانی به همین اسم ساخته شده؛ با وجود اینکه رمان بیچارگان را نخوندم اما فیلم، جدا از صحنه های جنسی ( که تا حدی هم زیاد بود ) با جزئیات و توصیفات جذابی تولید شده بود. توجه به تک تک جزئیات موضوعیه که شاید به چشم نیاد اما میتونه ذهن مخاطب رو تحت تاثیر قرار بده.
اما استون در نقش بلا بکستر، نقش اصلی فیلم هستش که داستان حول این شخصیت میچرخه. بلا بزرگسالیه که برخلاف ظاهر بالغانش، بعد از یک اتفاق، مغز یک کودک رو در وجودش داره؛ به تصویر کشیدن تک تک تجربه های یک کودک از رویاروییش با دنیا و افکار متفاوت از جمله جذابیت های این فیلمه. البته طبیعیه که باگ هایی هم توی این توصیفات وجود داره و میشه با نقش آفرینی زیبای بازیگران فیلم ازش چشم پوشی کرد. فیلم با پرسش های متداول بلا پیش میره و در این مسیر به بیان سرعت وار واقعیت هایی که ممکنه یه کودک به مرور باهاش روبرو بشه میپردازه.
چیزی که از نظرم خیلی جذاب بود و دلم میخواست حتما در موردش صحبت کنم، فیلمبرداری و ادیت فوق حرفه ای بیچارگان بود. استفاده از لنز واید در بعضی از سکانس ها حس جالبی داشت. نمای سیاه و سفید از دنیای محبوس بلا بکستر تمایز قابل درکی بین دنیای قبل و بعد از رویارویی با بیرون رو نشون میداد. حتی موسیقی پس زمینه هم انگار با ریتم بعضی از حرکات بازیگران همخوانی داشت و حس مرموز محتوا رو به بیننده انتقال میداد.
اگه طرفدار فیلم های تخیلی و تا حدی فانتزی هستین ( و با دیدن صحنه های جنسی مشکلی ندارین ) بیچارگان میتونه مفاهیم قابل تفکری از فلسفه و دنیای بزرگسالانه رو در اختیارتون بزاره و با جزئیات عمیقش، تا پایان فیلم کنجکاو نگهتون داره.
این متن دیدگاه من بعد از تماشای این فیلمه . شما هم میتونین نظرتونو در مورد فیلم بیچارگان توی دیدگاه ها واسم بنویسین.
