در روزهایی که آدمها حرف های توی سرشان را قورت میدهند تا کسی چیز اضافی ای از آنها متوجه نشود، درگیری های ذهنی بخش مهمی از روان را به خود مشغول خواهد کرد. ما یاد گرفلته ایم قوی بمانیم و یا لااقل خود را قوی نشان دهیم تا مبادا زیر بار انسان بودن له شویم .
در دل این روزها، یافتن هم صحبتی امن که بتواند ما را با خودمان آشتی دهد، انگیزه ی زیستن را در وجودمان پررنگ تر کند و مسیر را نشانمان دهد، اقدامیست مهم در جهت زیستن. اینکه کسی به واسطه ی علم و تجربه اش به شما یاداوری کند که زندگی ارزشمند است و در واقع شما ارزشش را دارید که در این دنیا زیستن را انتخاب کنید، حیرت آور و هیجان انگیز است.
در کتاب «تراپی، بله ممنون» به قلم زهره خان بیکی (نفس جان) به سفری عمیق بر لایه های زیرین روانتان خواهید رفت و درمیابید که آدم چه حرف هایی را از خود و دیگران پنهان میکند تا نجات یافته به نظر برسد. انتخاب تراپی نه به عنوان یک گزینه بلکه به عنوان تنها راه نجات فردی معرفی شود که فراموش کرده چگونه باید زندگی اش را ادامه دهد.
در بخشی از این کتاب میخوانیم :
«مسیر پیش رویم را ناهموارتر از آنچه که بود میدیدم. خستگی را در بند بند وجودم احساس میکردم و بیش از هر چیز از آن میترسیدم . در واقع میترسیدم که روزی از خودم خسته شوم ؛ از آنچه که هستم و آنچه که قرار بود باشم .
آدم گاهی در مسیر زندگی اش رویاهایی میسازد که خود را به دستیابی به آن رویاها متعهد میپندارد؛ بدون در نظر گرفتن دنیای واقعی اطراف . من نیز یکی از همین آدمها بودم ؛ کسی که بسیار به خود سخت میگرفت . آنقدر سخت که گاهی حتی از زیر دست خودش هم در میرفت .»
این کتاب در سال 1403 به چاپ اول و سال 1404 توسط انتشارات نسل روشن به چاپ مجدد رسید. جهت خرید کتاب میتوانید از طریق سایت انتشارات اقدام نمایید .
