محبوب من، سلام!
گفته اند امید همیشه حلال مشکلات است و تا آخرین لحظه نباید ناامید شد؛
اما من معجزه های زندگی ام را در لحظاتی دیده ام که از همه بریده ام، ناامید شده ام و تنها تکیه گاه من تو بوده ای!
آنوقت با بغض و گریه آمده ام، بغل ات کرده ام و پناهم شده ای؛
و شنیده ای همه گفته هایم را در اوج ناامیدی هایم!
اما همین جا تمام نمی شود، دیده ام چگونه در غم ها، در ناامیدی هایم ورق را برگردانده ای و آن روي سکه بازی را نشانم داده ای و گفته ای:
(( حالا دوباره ادامه بده!))
محبوب من، زمان هرچه می گذرد انگار ثابت می کند همه چیز یک چشم برهم زدن است و برای تو همه چیز شدنی است به همان یک چشم بر هم زدن.
محبوب من، باز هم سلام!
✍: نفیسه دربندی (نفس)
?: کتاب مجموعه نامه های عاشقانه((چله نامه))
?: انتشارات آثار برتر
