هر بار در رویاهایم
میباری
بِسان
ابری پر بار
بر فراز دریای بیکران
تو هستی و امن است حفاظِ بودنت؛
با فاصله ای معقول،
با لبخندی جاری!
هم بودنت زیباست در کنارم،
و هم نبودنت بهبودی است بر ارتباط مان.
تو را بسان جنگل برای درخت،
بسان ریل برای قطار،
به مانند هوا برای نفس،
برای همین کافی بودنت،
دوست دارم.
تو هستی و
بودنت به همراه نبودنت،
لحظاتِ امین پر مخاطره ی من است.
✍نفیسه دربندی (نفس)
