دو ایده دخالت دولت در بازار:

? دو نوع نگاه به بخش خصوصی و چگونگی دخالت دولت در اقتصاد:

1️⃣یک نگاه، ضمن اینکه بخش خصوصی را موتور محرک اقتصاد می‌داند و مخالف تصدی‌گری دولتی است، قائل به ایفای نقش حامی، هادی و ناظر توسط دولت در اقتصاد است و به موازات کاهش تصدی‌گری دولت، افزایش قدرت و ابزارهای حمایتی، هدایتی و #نظارتی آن را ضروری می‌داند. این تلقی برای اشراف و نظارت دولت بر فعالیت‌های فعالان اقتصادی، اختیارات بی‌حد و حصر قائل است و معتقد است نباید "آزادی فعالیت‌های اقتصادی را این جور معنا کنیم که آن کسانی که قدرت فعالیت و مانور اقتصادی دارند، آزادند هرچه خواستند تولید کنند، هرجور خواستند عرضه کنند، هر وقت خواستند توزیع کنند، هرجور خواستند بفروشند، هر جور خواستند مصرف کنند".
باور این بینش این است که "اگر این حق برای حاکم اسلامی نباشد و مردم بدون نظارت دولت و بدون رعایت سیاست‌های دولت تلاش اقتصادی را شروع کنند و انجام بدهند، این یقینا در جامعه به طغیان، به ظلم، به بغی، به فساد منتهی خواهد شد و همان وضعیتی پیش خواهد آمد که دردنیای سرمایه‌داری هست".

2️⃣اما نگاه دیگر، برگرفته از #نئولیبرالیسم، باور به سپردن اقتصاد به #دست_نامرئی بازار است و برای دولت، نقشی در اینکه در اقتصاد چه چیزی و به چه نحوی تولید شود، چگونه توزیع شود و چگونه مصرف شود، قائل نیست. این نگاه اساسا کاری به مسئله تولید و عرضه و ایفای نقش دولت در آن ندارد و با مکانیسم قیمت به دنبال مدیریت اقتصاد است.

?تفاوت و نزاع این دو نگاه، تقریبا در هر مسئله‌ای در کشور خود را نشان می‌دهد؛ و نگاه دوم که به دلیل انتفاع جریان سرمایه‌داری از آن، نگاهی غالب شده است، میان طیف‌های سیاسی متضاد، پیروانی همسو و همدم دارد.

بینش دوم، در بزنگاه‌های مختلف، به هر ابزاری متوسل شده و سیاست مورد نظر خود را به کشور تحمیل کرده است؛ و می‌توان به جرئت مدعی شد که بسیاری از ناکامی‌ها و تلخکامی‌های اقتصادی ما در عرصه‌ها و برهه‌های مختلف، ناشی از غلبه همین نگاه است. نگاهی که معیشت را می‌سوزاند و نابرابری و #اختلاف_طبقاتی می‌سازد ...

_______________ـ
?️ مجله تحلیلی نامیرا